Fréttablaðið - 20.01.2022, Blaðsíða 53

Undanfarin ár hefur Ölgerð
Egils Skallagrímssonar notið
mikillar velgengni og hefur
vart annað eftirspurn eftir
vinsælustu vörum fyrir-
tækisins.
„Við erum að gangsetja glænýja
verksmiðju, sem hefur risið frá
grunni á einungis tíu mánuðum.
Þetta er hátæknihús, sem mun
koma okkur inn í framtíðina. Á
sama tíma höfum við slegið öll
fyrri framleiðslumet í eldri fram-
leiðslusölunum, þrátt fyrir allt
raskið sem fylgir nýframkvæmd-
unum. Ég er mjög stolt af mínu
fólki,“ segir Margrét Arnardóttir,
framkvæmdastjóri framleiðslu- og
tæknisviðs Ölgerðarinnar. Hún
talar nánast á hlaupum, enda
starfa um hundrað manns á
sviðinu og í mörg horn að líta.
„Við erum ótrúlega heppin með
fólk, sem hefur svo sannarlega
lagst á árarnar til að mæta gríðar-
legri eftirspurn eftir okkar vörum.
Það þarf mikla færni til að keyra
eldri framleiðslulínurnar eins og
þau hafa gert, og afköstin eru langt
umfram uppgefna getu tækjanna.
Lengra verður þó ekki komist og
við hlökkum mikið til að setja
nýju verksmiðjuna á fulla ferð,“
segir Margrét. Nýja framleiðslu-
línan hefur fengið nafnið Brák,
eftir ambáttinni Þorgerði Brák sem
bjó að Borg á Mýrum og var fóstra
Egils Skallagrímssonar – þeim sem
Ölgerðin er nefnd eftir.
Lifir fyrir starfið
Margrét er með meistaragráðu
í vélaverkfræði, MBA og býr að
fjölbreyttri reynslu. Hún kenndi
við Háskólann í Álaborg áður en
hún flutti heim til Íslands. Hún
stýrði rekstri kersmiðju álversins
í Straumsvík um árabil og vind-
orkumálum Landsvirkjunar áður
en hún tók við núverandi starfi
sínu árið 2016.
„Ég hef ávallt tekið starf mitt
mjög alvarlega og nánast lifað fyrir
það. Ég hef fengið tækifæri til að
breyta miklu og hef mætt áskor-
unum með mikilli ástríðu – hvort
sem ég gerði tæknilegar breytingar í
kersmiðju álversins, málaði veggina
bleika og setti upp kvennaklósett,
eða reisti vindmyllur Landsvirkj-
unar í 15 stiga frosti á hálendinu
með öflugum flokki uppsetningar-
manna. Ég var hálfgerður vind-
orku-trúboði á þeim tíma, barðist
mjög fyrir málaflokknum og hélt
hundruð fyrirlestra um allt land
um vindorkumál.
Hjá Ölgerðinni hefur teymið
mitt innleitt miklar breytingar í
framleiðslunni, þar sem ferlar og
gæðamál hafa verið endurbætt og
nýjar vörur settar í framleiðslu. Við
höfum ráðist í miklar endurbætur
á húsakosti, bætt eldra húsnæði
og byggt nýtt. Þá höfum við þurft
að mæta eftirspurnarsprengingu í
öllum vöruflokkum; gosdrykkjum,
bjór og vatni sem við seljum í
skipsförmum til Bandaríkjanna.
Við höfum því haft í nógu að
snúast,“ segir Margrét.
Kröfuhörð en vinaleg
Aðspurð um sinn stjórnunarstíl
segist Margrét leggja ríka áherslu
á að þekkja samstarfsfólkið,
skilja þarfir þess, verklag og eðli
starfanna. Slíkt sé nauðsynlegt,
bæði til að tryggja góðan rekstur
og koma auga á tækifærin. „Ég
er kröfuharður en vinalegur
framkvæmdastjóri með einlægan
áhuga á fólkinu mínu, líðan þess og
starfsþróun. Mér er umhugað um
að búa til sterka liðsheild, hvort
sem fólk starfar beint í framleiðslu-
deildunum, í viðhaldsmálum,
við áætlanagerð, vöruþróun eða í
stoðdeildum.
Við erum fjölbreyttur hópur,
með ólíkan bakgrunn og vinnu-
tilhögun og því er stundum erfitt
að stilla saman strengina. Frábær
árangur Ölgerðarinnar á hörðum
samkeppnismarkaði er samt vís-
bending um að okkur hafi tekist
það. Ölgerðin hefur náð afgerandi
forskoti á keppinauta sína, bæði
með rótgrónar vörur og nýjar á
borð við Collab sem er rifið úr
hillum verslana,“ segir Margrét.
Hún hlakkar mikið til þess að
koma nýju verksmiðjunni í fullan
rekstur, enda muni afkastagetan
aukast til muna og álag á starfs-
fólkið minnka. Spennandi sé að
taka í notkun glænýja og tæknilega
fullkomna verksmiðju, sem reis á
ógnarhraða á lóð sunnan við eldra
framleiðsluhús Ölgerðarinnar.
„Þetta er ríflega fjögurra
milljarða króna fjárfestingarverk-
efni, sem hefur staðið yfir í nokkur
ár. Undirbúningur var mjög ítar-
legur, en með góðu skipulagi og
samstarfi við birgja og verktaka
hefur sjálf framkvæmdin gengið
vel. Sjálfri finnst mér hálf ótrúlegt
að við skulum hafa byggt nýtt hús
frá grunni og sett upp tækni-
legustu framleiðslulínu landsins á
aðeins 10 mánuðum, við krefjandi
aðstæður á tiltölulega þröngu
svæði. Nýja verksmiðjan tekur mið
af þeirri gömlu, sem er eitt af elstu
húsunum á svæðinu og með ein-
kennandi útlit, bogadregnar línur
og flöskur í yfirstærð. Við höldum
tryggð við söguna, um leið og við
vörðum leiðina til næstu áratuga,“
segir Margrét.
Ekki sérstök karlanámskeið
Á starfsferlinum hefur Margrét
oftar en ekki starfað í karlægu
umhverfi, þar sem hlutfall kvenna
hefur verið lágt. Raunar á það sama
við um námsárin því hún sótti sér
menntun á öðrum sviðum en flest-
ar konur gerðu þá. „Á þeim tíma
var ég oft eina stelpan í hópnum.
Ég fann mig ekki í hefðbundnum
menntaskóla og eftir stutta við-
veru í einum slíkum færði ég mig í
Iðnskólann og lærði bifvélavirkjun.
Hafði ómældan áhuga á vélum og
tækjum, sem þótti stórskrítið í þá
daga. Ég gat hins vegar ekki klárað,
því ekkert verkstæði fékkst til að
taka mig á samning og fyrir vikið
endaði ég í vélaverkfræði – fyrst
hér heima og síðar í háskólanum í
Álaborg. Í báðum tilvikum var ég
eina konan í bekknum, rétt eins og
í bifvélavirkjuninni,“ segir hún.
„Þegar ég f lutti heim tók ég boði
um starf í álverinu í Straumsvík
þar sem ég stýrði og vann nær
eingöngu með körlum, rétt eins
og hjá Landsvirkjun síðar og
Ölgerðinni nú. Mér gengur vel
að vinna með körlum, en líka
þeim konum sem ég hef starfað
með. Almennt þurfa fyrirtæki að
standa sig betur og jafna kynja-
hlutfallið í ábyrgðarstöðum. Ég
fagna því að konur skuli sækjast
eftir frama til jafns við karla og
því miður hef ég oft séð karlmenn
tekna fram yfir hæfar konur, þrátt
fyrir fögur fyrirheit, jafnréttis-
stefnur og -áætlanir.
Það var t.d. raunin hjá Lands-
virkjun á sínum tíma, þar sem
hæfileikakonur í röðum fengu
ekki framgang en voru í staðinn
settar á sérstakt námskeið til að
læra stjórnenda- og leiðtogafærni.
Ég veit ekki til þess að nokkur hafi
farið á sérstakt karlanámskeið af
svipuðum toga, enda hættum við
flestar og réðumst í stjórnunar-
störf annars staðar,“ segir Margrét.
„Sem betur fer hefur Landsvirkjun
tekið sig á, en missti af mörgum
kjarnakonum sem önnur fyrirtæki
og stofnanir njóta nú góðs af.“
Hún leggur ríka áherslu á að
hver og einn einstaklingur sé
metinn að verðleikum, frekar en
kynferði ráði för við mannaráðn-
ingar og framgang í starfi. „Konur
eru misjafnir stjórnendur, rétt eins
og karlar. Þær eiga ekki að njóta
góðs af kynferði sínu, en þær eiga
heldur ekki að líða fyrir það. Margt
hefur breyst til hins betra, en fullu
jafnrétti er ekki náð enn þá. Ég er
sannfærð um að það mun takast
og ég dáist að ungum konum í dag,
sem sækja sér menntun og störf
þvert á gamlar venjur og nú eru
konur ekki einar í fögum á borð
við verkfræði eða iðnnámi af ýmsu
tagi, heldur fjölmargar. Ég held
að næsta kynslóð kvenna muni
brjóta niður þá múra sem við hinar
náðum að höggva í, eða klöngrast
yfir. Það mun nýtast öllum,“ segir
Margrét Arnardóttir að lokum. n
Milljarðaverksmiðja frá grunni á tíu mánuðum
Margrét Arnardóttir, framkvæmdastjóri framleiðslu- og tæknisviðs Ölgerðarinnar, í nýrri verksmiðju fyrirtækisins. FRÉTTABLAÐIÐ/SIGTRYGGUR ARI
Sjálfri finnst mér
hálf ótrúlegt að við
skulum hafa byggt nýtt
hús frá grunni og sett
upp tæknilegustu fram-
leiðslulínu landsins á
aðeins tíu mánuðum
kynningarblað 33FIMMTUDAGUR 20. janúar 2022 FÉLAG KVENNA Í ATVINNULÍFINU