Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.2000, Qupperneq 51
XLIX
Pronomenet hon forkortes ‘h0’, men forekommer skrevet fuldt ud
‘Hon’ 7rbl5.
I endelser foran t skrives vekselvis g eller k, fx ‘rikmannligt’ 21ra34,
‘agætligt’ 30val, ‘kunnígt’ 30vb39-40, men ‘kunnikt’ 21ra28, ‘radlikt’
27ra28; ligeledes ‘fylkt’ 9vbl (præt. part. affylgja).
I udlyd er k bevaret i ordene ek, mik, þik, sik, ok og mjgk, dog ikke
uden undtagelser, fx skrives ‘sig’ 12ral0, 18rb36, ‘sigh’ 19rb31,
‘miog’ 9vb24, ‘allmiog’ 16rb25.
For ældre Ið skrives Id og for ældre Id skrives lld. Foran t skrives II,
fx ‘dællt’ 4vb21, ‘villtu’ 17ral8, ‘allt’ 7va36. Teksten indeholder in-
gen eksempler pá neutrum singularis af adjektiver og præteritum parti-
cipium af verber hvis rod ender pá enkelt I (som gult, holt (af holr) og
talt).
Ét eksempel er fundet pá Ib skrevet for // det er ‘kylbu/mi’ 16vb6,
men derimod skrives ‘kylfu’ 16va38 og blO.
Der skrives ‘lidsam/nat’ 12rb23-24, men ellers skrives fn i alle for-
mer af verbet safna og substantivet safnaðr. Hyperkorrekt er vel der-
imod ‘hifna’ 14ra 11, 15ra 11, 29vbl2, ‘hifnum’ 14rb 18 og ‘hifninum’
23ra40.
Præpositionen ór skrives ‘or’ 9val0 osv.
Det nægtende præfiks er som regel skrevet o, men enkelte gange v,
fx ‘ouisa’ 7rb8, ‘ogrynni’ 9val5, ‘ovordna’ 9vb6, ‘onytz’ 16rb22-23,
‘osomi’ 21 rb 16; ‘vhæfa’ 4vb23, ‘vvorðna’ 7rb7-8.
Der skrives/foran t nár t tilhprer stammen eller stár som participial-
eller personalendelse, fx ‘aftr’ 7ral4, 21 rb 1, ‘eftir’ 7rbl2 og 13 osv.,
‘oft’ 9vb27, ‘oftar’ 9va3, ‘þarftu’ 7ra25, ‘svift/V’ 28va37, ‘haft’
22vall, 13, 15 og 40,‘skiftu’ 12ral5.Til undtagelserne hprer fx‘lopt’
14rb38, ‘skiptu’ 7va3, ‘skipti’ 27vbl 1 (subst.). Af svage verber medp i
stammen skrives præteritum derimod med pt, fx ‘sveipti’ 17ral0,
‘keypti’ 7va8,7vbl6, ‘æptu’ 10va36.1 disseog andre svage verbererdet
dentale suffiks skrevet med t; eksempler pá d, ð eller þ er ikke fundet.
For r bruges de sædvanlige tre tegn: den karolingiske minuskel, r ro-
tunda og kapitælen (/?). r rotunda skrives efter de runde bogstaver og
efterg, h ogy, fx ‘k.onungd 4val5 osv., ‘fag/mælum’ 7ra7; ‘h/echauk-
ar' 16rb26, ‘h/os’ 13rb 18, ‘h/afnar’ 13vb27; ‘fytr’ 7ral7, 19 osv.,
‘bynar’ 13vb20, ‘freyrr’ 9val7. Kapitælen forekommer ofte i initial
stilling og i forkortelser, men ogsá som betegnelse for langt r, fx ‘an//-
aRa’ 9va8, ‘meÍR’ 9val6, ‘framaR’ 21ra26, ‘hæRÍ’ 21rb24, ‘nedaR’
21rb33.