Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.2000, Blaðsíða 57
LV
skillelse af ð og t \ final stilling, hverken i smáord eller endelser. I
tostavelsesord skrives endelsen med d eller t ifdlge den regel, at der
skrives d hvis den foregáende stavelse udlyder pá t, fx ‘flotad’ 38rb28,
‘getid’ 40ral3 og 27, ‘leítad’ 43va25, ‘setid’ 43val4, ‘litid’ 47vb36,
men ellers skrives der í.30
For g som spirant skrives af og til gh: ‘vighfvss’ 32ra4, ‘saght’
32ra4 (i linjeudgang), ‘vigha glums’ 32ra5, ‘dagh’ 32vb35, 34va24,
34vb28, ‘sighuallda’ 34va34, ‘segh/r’ 35ra32, ‘vighi’ 36vb28, ‘mátt-
dreghnir’ 37vbl8, ‘veghna’ 56vb38, ‘kun/jight’ 45va26 (i linjeud-
gang). Skrivemáden ngh for ng forekommer derimod ikke.
De forskellige former af verbet gera skrives som fplger: præsens
skrives altid med e: ‘gera’ 33vb22, ‘gerír’ 33vb37, ‘geriz’ 33vbl4 osv.,
mens præteritum skrives med io: ‘giordi’ 33va24, 33vb27, 34rall,
37va29 osv., ‘giordiz’ 49vb22, endvidere: ‘gior’ 33ra27 (fem.) og
‘giorr’ 49va26 (adv.), men præteritum participium som oftest med o:
‘gort’ 32vb25, 44rb39, 48va25 osv., dog enkelte gange med io: ‘giort’
51va23, 58va2. Der skrives ‘atgiorfi’ 38rb3, 49rb30 og ‘skípa gíordar’
38rb24, ‘giorlla’ 51va22. Palatalisering af g og k foran e og æ er ikke
markeret, fx skrives ‘gæta’ 50rb39, ‘kostgæfr’ 44vb2, ‘kærir’ 44va23
og ‘kærleikvm’ 49ral9-20.
Der skrives g i adverbialendelsen -igt og -ligt: ‘kunnigt’ 38va35,
41ra31, ‘farsæligt’ 42va21, ‘herligt’ 42rb37, ‘likligt’ 40vb9, ‘vidr-
kæmilígt’ 39ra29. I denne endelse er k ikke fundet. Foran t i final stil-
ling er k i stammen bibeholdt: ‘forbrekt’ 37vb2, ‘slikt’ 37vb35, ‘krækt’
39ra6, ‘þuilikt’ 45rbl5, mens en skrivemáde som ‘leikt’ 35vbl2 for
leigt (af verbet leigja) tyder pá at skriveren har udtalt g og k i denne
stilling som frikativ.
Med k i final stilling skrives ek, se fx 47va27-39, men enklitisk med
g, fx ‘gerig’ 34vall, ‘villdag’ 34va26, 34va39; ‘mik’ 34rbl2, 38vb8
osv., ‘þik’ 34rb3, 45rb3 osv., men ‘þig’ 58ra35; ‘sik’ 34rbl6, 38rbl0,
men ‘sig’ 45ra39, ‘sigh’ 35rbl9; ‘ok’ 38rb9 og altid sáledes nár det
skrives fuldt ud. Derimod skrives adverbiet mjgk næsten altid med g,
fx ‘migg’ 33va29, ‘miog’ 33vb32, 45rbll osv., dog undtagelsesvis
med k, fx ‘miok’ 35vb29.
For ældre kn skrives hn i ‘hnífr’ 35ra20-21, ‘hnífrínn’ 35ra21,
‘hnífinn’ 35ra27 og 28-29.
Den bestemte artikel skrives ‘hinn’ 32vbl 1, ‘hínum’ 40vb36, ‘hin/r’
44rbl, ‘hin’ 41vb28, ‘hinni’ 40vb37, ‘hid’ 32vb33, ‘hín’ 37rb24, 26,
derimod ‘ins’ 40vb35 (i linjeudgang).
30 Jón Helgason 1929, s. 31.