Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.2000, Blaðsíða 179
CLXXVII
Hánd B
Selvom hánd B ved fdrste djekast ikke adskiller sig klart fra hánd A er
den, báde hvad angár bogstavformer og ortografien, i mange henseen-
der vidt forskellig. Hánd B skyldes formentlig en professionel skriver,
antagelig en ung mand, uden stprre erfaring; den er let læselig, temme-
lig stor og ikke særlig tæt, men bliver efterhánden smallere. Der er
mange skrivefejl, og ortografien er nogenlunde lige sá uregelmæssig
som hos hánd A.
Minuskel-ö er toetages, den pverste del lukket og knap sá spids som
hos hánd A.
De hpje bogstaver, b, h, k, I og þ, er i initial stilling ofte forsynet
med et lille hak midt pá den venstre side af hovedstaven, se fx ‘b§ndr’
29vb31, ‘hoggit’ 29vb25, ‘kongr’ 29vb9, ‘litlv’ 29vb8 og 18, ‘þa’
29vb9. Enkelte gange er der en smal bistreg trukket ned til hpjre langs
hovedstregen, se fx ‘þora’ 32val4, ‘hialpa þer’ 32val9.
Minuskel-d skrives med en kort overlængde, nogle gange uden no-
gen som helst svajning eller lpkke foroven, fx ‘skipadi’ og ‘sigldi’
29vbl2, nogle gange med et lille hak til hpjre, se fx ‘eda adra’ 29vb2,
og nogle gange slutter overlængden med en bue mod hpjre, se fx
‘þroskvdvzt’ 29vbl.
Minuskel-/er af den almindelige angelsaksiske type med en 3-tals-
lignende bistav trukket mod hovedstaven neden for linjen og nogle
gange gennem den, se fx ‘af’ 29vb2 og ‘fodvrleifd’ 29vbl0.
Pá g er underlængden ikke helt sá rund som hos hánd A og ikke altid
lukket, se fx forskellen pá g i ‘giallda’ i 1. 27 pá 29vb og i det samme
ord i 1. 29.
Pá h er bistaven trukket som en enkelt, svagt buet nedstreg og som
oftest ikke forbundet med hovedstregen foroven, se fx de fire h i 1. 11
pá 30ra.
j skrives tit som en enkel nedstreg, fedest foroven, navnlig nár det
stár for præpositionen í, se fx ‘j’ 29vbl4, men ofte er det forsynet med
en buet hárstreg til venstre langs hovedstregen, navnlig i initial stil-
ling, tydeligt fx i ‘jarls’ 29vbl0. Som forkortelse for ordet jarl bruges
forstprret minuskel, se fx ‘j.’ 29vb21.
Pá k er bistaven af den r rotunda-lignende type hvis nederste del
strækker sig en anelse neden for linjen.
For r bruges de sædvanlige tre tegn: den karolingiske minuskel, r ro-
tunda og kapitæl (/?). Pá den karolingiske minuskel er bistaven fedest
nærmest hovedstregen og slutter i en hárstreg som tit svajer op og en
smule over linjen; den er ikke altid forbundet med hovedstregen. r ro-
tunda har kort underlængde; det bruges pá sædvanlig vis efter de runde