Heilbrigt líf - 01.06.1947, Síða 27

hönd haft í öllum nálægum löndum, þar sem áfengisbúðir
eru á hverju strái. Alltaf verður einhverju komið ólöglega
inn í landið. Auk þess mundi ætíð verða nokkur innflutn-
ingur til lyfja og iðnaðar. Líka er vandalítið að framleiða
áfengi svo lítið beri á, enda alkunnur „landi“ og „sneypa“
frá bannárunum. Það þarf ekki mikla tækni til þess að
framleiða óvandaða áfenga drykki, sem drykkfeldir menn
sætta sig við og verða jafnvel sólgnir í, þó að hófsemdar-
menn leggi sér ekki slíkt til munns. I bókinni „Grönland
1945“, eftir O.Winding, segir frá því, að jafnvel Grænlend-
ingar noti allmikinn hluta af sykurskammti sínum til
bruggunar.
Til þess að gera ekki úlfalda úr mýflugu, skyldu menn
athuga, að það er ekki ný bóla, að óhófleg áfengisneyzla
eigi sér stað hér á landi. Landsmenn hafa alla tíð verið
ölkærir og má vísa til ummæla hins ágæta pastor emeritus,
síra Jes Gíslasonar í bókinni „Minningar úr Menntaskóla“,
þar sem segir: „Islendingar hafa frá upphafi vega sinna
hér á landi verið drekkandi þjóð. Þeir drukku þegar þeir
komu hingað, drukku, þegar þeir sultu vegna kúgunar
og fátæktar, og þeir hafa drukkið hvað mest á hinum
síðustu uppgangsárum, þegar þeir voru orðnir efnaðri en
nokkru sinni fyrr, síðan land byggðist". — Það hefur
ætíð verið litið á það mildum augum, þó að menn væru
við skál. Um merkisprestinn síra Svein Símonarson, föður
Brynjólfs biskups, segir: „Hann var sérdeilis prestmann
og yfirgekk vel flesta menn í hegðan og skikkjan, svo vel
drukkinn sem ódrukkinn" (annáll Björns á Skarðsá). —
Árið 1620 sóru allir sýslumenn konungi hollustueiða á
Alþingi „sumir ódrukknir, sumir vel drukknir". Eitt árið,
í eymdarskapnum á 17. öldinni, voru fluttar 730 tunnur
af brennivíni inn í Gullbringusýslu.
Síra Jes fer víst með rétt mál, að landinn hafi löngum
verið ölkær. I minni núlifandi roskinna manna þóttu
Heilbrigt líf
25