Úrval - 01.06.1953, Page 9

Úrval - 01.06.1953, Page 9
Áfangi á framfarabraut vísindanna. IV. Líf í stað dauða. Grein úr „Verden Idag“, eftir K. A. Bergland. FYRIR aðeins 75 árum voru skurðlækningar í rauninni al- gert happdrætti um líf og dauða. Miklar skurðaðgerðir eins og heila-, brjóst- og holskurðir voru taldar vonlausar. Af meiriháttar aðgerðum var í rauninni aðeins um að ræða af- limanir vegna slæmra beinbrota. En einnig þessar skurðaðgerðir ollu oft og tíðum dauða. Sjúk- lingurinn fékk oft einhvern fylgikvilla, svo sem blóðeitrun, heimakomu, bamaveiki bæði í háls og sár eða spítaladrep, en það var sjúkdómur, sem lýsti sér í því að rotnun kom í limi og fylgdi henni hrylligegur ó- daunn. Dánartala af völdum þessara fylgikvilla gat stundum komizt upp í 80%. Ástandið á sjúkrahúsum var um þessar mundir hræðilegt. I rauninni er allur samanburður á ástandinu nú og þá óhugsan- legur. Sjúkrastofumar voru yf- Irfullar, fyrir kom jafnvel að fleiri en einn sjúklingur var í sama rúmi. Loftið í sjúkrastof- tinum var hryllilegt. Fersku lofti mátti ekki hleypa inn, það var íalið hættulegt. Ódauninum úr skálunum sem safnað var í út- ferð úr sámm er ekki hægt a<ð lýsa. Aðrar hreinlætisráðstafan- ir voru eftir þessu og má nærri geta hvernig vistin hefur verið. Lærðar hjúkrunarkonur þekkt- ust naumast. I stað þeirra vom notaðar svonefndar gangakon- ur. Það voru venjulega roskn- ar konur, lítt eða ómenntaðar og var þeim oftast annað betur gefið en að iðka hreinlæti. Marg- ar voru auk þess drykkfelldar og skorti áhuga og skilning á starfi sínu. Hreinlætið hjá læknum og læknanemum var heldur ekki til að státa af. Skurðaðgerðir vom framkvæmdar á trébekkjum með leðurpúðum, sem voru gegn- sýrðir smitefni frá fyrri aðgerð- um, ekki aðeins vegna þess að erfitt var að hreins þá, heldur af því að þeir vom yfirleitt aldr- ei hreinsaðir. Ekki var heldur fátítt að sjúklingar væm skorn- ir í rúmum sínum. Oft á tíðum komu læknamir beint úr krufn- ingarstofunum og skáru sjúk- linga sína, eftir að þeir hÖfðu þvegið sér lauslega um hendur. Þegar maður hugsar til þessa
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.