Úrval - 01.06.1953, Síða 9

Úrval - 01.06.1953, Síða 9
Áfangi á framfarabraut vísindanna. IV. Líf í stað dauða. Grein úr „Verden Idag“, eftir K. A. Bergland. FYRIR aðeins 75 árum voru skurðlækningar í rauninni al- gert happdrætti um líf og dauða. Miklar skurðaðgerðir eins og heila-, brjóst- og holskurðir voru taldar vonlausar. Af meiriháttar aðgerðum var í rauninni aðeins um að ræða af- limanir vegna slæmra beinbrota. En einnig þessar skurðaðgerðir ollu oft og tíðum dauða. Sjúk- lingurinn fékk oft einhvern fylgikvilla, svo sem blóðeitrun, heimakomu, bamaveiki bæði í háls og sár eða spítaladrep, en það var sjúkdómur, sem lýsti sér í því að rotnun kom í limi og fylgdi henni hrylligegur ó- daunn. Dánartala af völdum þessara fylgikvilla gat stundum komizt upp í 80%. Ástandið á sjúkrahúsum var um þessar mundir hræðilegt. I rauninni er allur samanburður á ástandinu nú og þá óhugsan- legur. Sjúkrastofumar voru yf- Irfullar, fyrir kom jafnvel að fleiri en einn sjúklingur var í sama rúmi. Loftið í sjúkrastof- tinum var hryllilegt. Fersku lofti mátti ekki hleypa inn, það var íalið hættulegt. Ódauninum úr skálunum sem safnað var í út- ferð úr sámm er ekki hægt a<ð lýsa. Aðrar hreinlætisráðstafan- ir voru eftir þessu og má nærri geta hvernig vistin hefur verið. Lærðar hjúkrunarkonur þekkt- ust naumast. I stað þeirra vom notaðar svonefndar gangakon- ur. Það voru venjulega roskn- ar konur, lítt eða ómenntaðar og var þeim oftast annað betur gefið en að iðka hreinlæti. Marg- ar voru auk þess drykkfelldar og skorti áhuga og skilning á starfi sínu. Hreinlætið hjá læknum og læknanemum var heldur ekki til að státa af. Skurðaðgerðir vom framkvæmdar á trébekkjum með leðurpúðum, sem voru gegn- sýrðir smitefni frá fyrri aðgerð- um, ekki aðeins vegna þess að erfitt var að hreins þá, heldur af því að þeir vom yfirleitt aldr- ei hreinsaðir. Ekki var heldur fátítt að sjúklingar væm skorn- ir í rúmum sínum. Oft á tíðum komu læknamir beint úr krufn- ingarstofunum og skáru sjúk- linga sína, eftir að þeir hÖfðu þvegið sér lauslega um hendur. Þegar maður hugsar til þessa
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.