Úrval - 01.06.1953, Side 65

Úrval - 01.06.1953, Side 65
Eruð þér gotl vitni? Grein eftir Win Wright. OTAL sinnum hafa menn rætt um það, hversu mjög megi treysta framburði vitna. Örlög manna geta oft verið undir orð- um vitna komin. En hversu ör- ugg er eftirtekt þeirra, sem vitni bera? Við skulum koma strax að efninu: Hversu áreiðanlegur er vitnisburður yðar — yðar sem lesið þessa grein? í sannleika sagt — þér eruð reglulega lélegt vitni! En leyfið mér að bæta við: það er ég líka! Við, þér og ég, erum mjög léleg vitni, jafnt: fyr- ir það, þótt við leitumst við að skýra með nákvæmni og sam- vizkusemi frá því, sem við sá- um eða fyrir okkur bar. Ef til vill neitið þér að taka þessa fullyrðingu mína hátíð- lega, en þegar þess er gætt, að niðurstöður fjölda rannsókna, sem gerðar hafa verið við ýmsa helztu háskólana í Ameríku, virðast sanna þetta áþreifan- lega, er í rauninni óhjákvæmi- legt að viðurkenna réttmæti hennar. í kennslusölum þessara há- skóla hafa verið sett á svið ým- is atriði, sem nemendum hefur verið sagt að skýra nákvæm- lega frá, skriflega. Við Kansas- háskóla var t. d. meirihluti vitn- isburðanna rangur. Eitt af því fráleitasta, sem þar kom fram, var það, þegar ein þrjú vitni báru, að einn af viðstöddum hefði veifað skammbyssu og hrópað: „Nemið staðar, eða ég skýt yður!“ Maður þessi hafði verið óvopnaður með öllu og naumast látið eitt einasta styggðaryrði falla. Vitnin höfðu í rauninni gefið ímyndunaraflinu lausan taum- inn og beinlínis uppdiktað atvik, sem þeim fannst að hefðu gerzt. Þau ýktu það sem fyrir bar og skrifuðu niður það, sem hefði getað gerzt. I öðrum háskóla urðu niður- stöðurnar alveg jafn furðulegar. Hér voru nokkrar persónur látn- ar hrópa ókvæðisorðum hver að annarri — en mörg vitnanna héldu því fram, að enginn hefði sagt orð! Einn af þeim þekktustu, sem við þessar rannsóknir hafa feng- izt, er sálfræðingurinn William Marston, en hann hefur gert margar merkar athuganir í sambandi við hæfileika manna til að taka rétt eftir og skýra rétt frá því, sem fyrir þá ber. Um eina af rannsóknum sínum segir hann:
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.