Úrval - 01.06.1953, Side 111

Úrval - 01.06.1953, Side 111
SKARTGRIPASKRlNIÐ 109 Tanjusjka hafði hlustað á tal þeirra. Hún sagði: „Nú skal ég segja þér eitt . . . Ég hef heyrt, að í höll keisarans sé salur, sem sé gerður úr sama malakítinu og skrínið hans pabba. Ef þú lofar mér að sjá keisaradrottn- inguna í þessum sal — þá skal ég verða þín.“ Námueigandinn var auðvitað reiðubúinn til alls. Hann vildi halda strax til Pétursborgar og bað Tanjusjku um að koma með sér. Hann sagði, að hún gæti fengið hest og vagn hjá sér. Tanjusjka svaraði: „Hér tíðkast það ekki að stúlka aki í vagni tilvonandi eiginmanns síns til þess að sækja brúðarkórónuna. Við getum talað um slíkt seinna, þegar þú hefur efnt loforð þitt.“ „Hvenær kemur þú þá til Pétursborgar ?“ spurði hann. „Ég lofa því að vera komin þangað á boðunardag Maríu!“ sagði hún. „Efastu ekki um það, og farðu nú héðan!“ Ungi námueigandinn lagði af stað. Þegar hann kom til Pét- ursborgar, fór hann að gorta við alla af gimsteinunum sín- um og unnustunni. Margir fengu líka að skoða skrínið. Menn voru ákaflega forvitnir að sjá unnustuna. Námueigand- inn leigði íbúð handa Tanjusjku og keypti handa henni allskon- ar klæðnað og skó. En hún lét ekki sjá sig. Allt í einu kom í ljós að hún bjó hjá ekkju í einu úthverfinu. Námueigandinn hraðaði sér auðvitað þangað: „Hvað er þetta! Er nokkurt vit í að búa hérna? Ég er bú- inn að útvega ágæta íbúð!“ „En Tanjusjka svaraði: „Mér líður líka vel hérna.“ Fréttin um gimsteinana og unnustuna frá Ural bárust jafnvel keisaradrottningunni til eyrna. Hún sagði: „Get ég ekki fengið að sjá þessa stúlku? Það er talað svo mikið um hana.“ Námueigandinn fór til Tanj- usjku og bað hana að undir- búa sig. Það þurfti að sauma kjól sem hún gæti verið í með- al hirðfólksins í malakítsaln- um. „Hafðu ekki áhyggjur af kjólnum!“ sagði Tanjusjka. „En gimsteinana skal ég taka til varðveizlu. Þú skalt bara ekki halda, að ég láti þig sækja mig í vagni. Ég fer ein. Bíddu mín fyrir neðan tröppurnar í hallargarðinum." * Svo fór fólk að halda til hallarinnar. Það ók þangað í vögnum sínum klætt í flauel og silki. I bítið um morguninn tók ungi námueiganainn sér stöðu við tröppurnar til þess að bíða eftir brúði sinni. Aðrir, sem ekki voru minna forvitnir að sjá hana, biðu þar líka. Tanj- usjka setti á sig skartgripina og fór í sauðskinnsúlpuna, sem
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.