Úrval - 01.06.1954, Blaðsíða 103

Úrval - 01.06.1954, Blaðsíða 103
HETJUR 1 STRlÐI OG PRIÐI 101 eða kjark til að stía þeim sundur. Rétt í þessu svifu þau Jim og Dóra framhjá. Rústa lagði hönd- ina á öxl Jims og þau Dóra snar- stönzuðu. „Eigum við að dansa einn dans?“ sagði hún. Ég horfði á þau — og einnig Dóru, sem stóð við hlið mína. Það var yndisleg sjón að sjá þau dansa saman, unga manninn og ungu konuna. Hvernig svo sem Jim var innanbrjósts, hvaða þjáningar sem hann leið, þá dansaði hann óaðfinnanlega. Eg sá að hann horfði í augu Rústu og brosti eins og hann hefði tek- ið eftir einhverju sem hann hefði ekki séð lengi. Og Rústa brosti á móti. „Eru þau ekki falleg saman?" sagði ég illgirnislega. Dóra hrökk við. „Jú,“ sagði hún. „Jú — auð- vitað.“ • Hafi ég lært nokkurn hlut á langri ævi, þá er það hvenær ég á að halda heim úr veizlum. Eg veit því ekki hvað gerðist eftir að ég fór. Ég get aðeins skýrt frá því sem Trevor Field sagði mér seinna. „Við höfum víst haldið of lengi áfram,“ sagði Trevor með áhyggjusvip. „Það er vaninn hjá okkur unga fólkinu. Svo vorum við líka dauðþreytt og taugarn- ar ekki í sem beztu lagi. Allan Harding og Brent fóru að rífast. Þeir voru í sömu her- deild í stríðinu og það hefur aldrei gróið um heilt með þeim síðan. Ég áfellist ekki Harding. Brent er óþokki og öllum er illa við hann. En rifrildið var ekki aðalatriðið. Harding er stór og sterkur og hefur fengið heiðurs- merki fyrir að sýna hugrekki í stríðinu. Og þó var eins og hann væri dauðhræddur við Brent. Mér varð blátt áfram óglatt að horfa á það. Og Brent gerði gys að honum. Allan reyndi að slá Brent — það — var eins og þegar hrædd- og reiður krakki er að dangla í þann sem hann ræður ekki við. Ég var að skilja þá þegar Magga kom þjótandi: Hún var líkust reiðri hænu sem reynir að vemda veikan kjúkling, sem gerður hefur verið aðsúgur að. Hún þreif í Allan og dró hann út úr þrönginni, en leit um leið reiðilega til mín eins og ég ætti sök á áflogunum. Hvort sem þú trúir því eða ekki þá var Allan háskælandi — þú veizt hvað það er skemmtilegt að sjá fullorðna karlmenn skæla eins og krakka. Og hún sagði í sífellu: „Hættu, góði, þetta er allt í lagi. Ég er hjá þér. Þú þarft ekki að vera hræddur, elskan mín.“ Svo fór hún með hann heim.“ Hann varpaði öndinni. „Þetta var allt og sumt,“ sagði hann. „En það var ekkert gam- an að horfa á það. Það eyðilagði skemmtunina fyrir mér.“ Skömmu eftir jólin komu synir mínir. Andy og Bill, og
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.