Úrval - 01.06.1954, Blaðsíða 110

Úrval - 01.06.1954, Blaðsíða 110
108 ORVAL „Það er ósatt,“ sagði Rústa. „Þér vitið það. Magga er eins og við flestar. Hún reyndi að vera honum góð eiginkona. Og hún er að reyna að vera það enn með því að verja hann og yður — af því að þér eruð móðir hans. Þér hafið gert henni lífið erfitt. En hún hefnist ekki á yð- ur fyrir það — jafnvel þó að það kosti hana---------.“ „Þessi stúlka getur ekki gert mér neitt.“ „Jú, víst getur hún það — en hún gerir það ekki. En ég læt þetta ekki viðgangast. Fáið mér bréfið.“ „Ég hef ekkert bréf. Ég reif það. Það var skrifað í brjálæði. Veslings drengurinn vissi ekki hvað hann var að gera —“ „Hann var að segja sannleik- ann í fyrsta sinn — og Magga veit það. Hann sagði mér það sjálfur. Ég lofaði að þegja. En ég lofaði líka að hjálpa Möggu, og það loforð verð ég að efna. Þér afhendið lögreglunni bréf- ið.“ Rödd hennar varð mildari. „Þér hafið ekki eyðilagt það frú Harding. Það er síðasta bréfið frá honurn. Þér geymið það. Hann sagðist ætla að skjóta sig af því að hann væri svikari og lygari og treysti sér ekki til að lifa lengur. Þetta síðasta afrek hans var líka blekking. Hann setti það ekki á svið sjálfs sín vegna — heldur vegna yðar. Þér voruð alltaf að tala um hve mikiu þér hefðuð fórnað fyrir hann. Hann var eins og lítill skóladrengur, sem beitti svik- um í prófi til þess að þér yrðuð stolt af honum — til þess að hann gæti greitt skuld sína.“ Ég gieymi aldrei hinu hrylli- lega og brjóstumkennilega gamla andliti — ótta þess, blygðun þess og illgirnislegri þrákelkni. „Ég segi aldrei neitt. Aldrei. Ég svík hann ekki — til þess að bjarga henni —“ „Það getur verið að þér viljið ekki bjarga henni,“ sagði Rústa rólega — „en þér viljið áreiðan- lega bjarga barni Allans — ef til vill verður það sonarsonur.“ Þetta var síðasta spilið sem hún haf ði á hendinni. En það var gott spil. Gamla andlitið breytti skyndilega um svip. Augun fyllt- ust tárum. Ég þoldi ekki að horfa á hana. Ég sá að Rústa gekk til hennar og tók í hönd- ina á henni. Hún sagði blíð- lega: „Yður mun líða miklu betur. Allan rnundi hafa beðið yður um að gera þetta.“ Ég gat ekki horft á þetta lengur. Ég veit ekkert um hvernig lokauppgjörið milli þess- ara tveggja kvenna fór fram. Ég laumaðist út og beið á hótel- tröppunum í myrkrinu og rign- ingunni. * Rústa kom út og stakk hend- inni undir handlegg rninn og við leiddumst gegnum regnið og myrkrið, eins og þetta hefði ver- ið vornótt. Og í rauninni var vor-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.