Úrval - 01.12.1958, Blaðsíða 38

Hundrað karlmenn svara
spurningunni:
HVAÐ ER AÐ HJONABANDI ÞINU?
Úr bókinni „What is Wrong with Marriage“,
eftir G. V. Hamilton og Kenneth Macgowan.
Höfundarnir tveir tóku sér fyrir hendur að kanna viöhorf hundr-
að karlmanna til hjónabandsins. Þeir völdu hundrað menn úr milli-
stétt Bandaríkjanna. Þeir voru allir á milli þrítugs og fertugs og
höfðu verið kvœntir í lengri eða skemmri tíma. Ýmsar fróðlegar
npplýsingar komu fram við þessa könnun, og gefur eftirfarandi
kafli úr bók, sem höfundarnir skrifuðu um hana, ceðiglögga mynd
af því hvað þessum mönnum þótti einkum ábótavant í fari eigin-
kvenna sinna og sámbúðinni við þœr.
EGAR maður og kona gift-
ast merkir það venjulega
að þau dragist svo hvort að
öðru að þau ganga frjáls og
meira að segja óðfús í samband,
sem lögin, samfélagshefð og
langanir þeirra sjálfra skil-
greina á sérstakan hátt. Ætlun
allra er að þetta samband verði
varanlegt, og báðum til lífsfyll-
ingar, og þannig heilbrigður
jarðvegur til uppeldis og þroska
fyrir þau börn sem kunna að
verða ávöxtur þess. Maðurinn og
konan hafa gert með sér samn-
ing sem þau mega ekki rifta —
jafnvel ekki með beggja sam-
komulagi — án þess þau teljist
hafa ekki einungis sýnt alvar-
legan skort á dómgreind og
sjálfsmati, heldur einnig drýgt
synd gegn lífinu. Synd gegn
samfélagshefð eða jafnvel gegn
lögum ríkisins þarf ekki endi-
lega að vera raunveruleg synd;
hún getur jafnvel verið dyggð.
En synd gegn þekktum lögmál-
um andlegrar og líkamlegrar
heilbrigði er aldrei dyggð nema
þegar einstaklingurinn fórnar
af ráðnum hug velferð sjálfs
sín vegna annars. I skilnaðar-
máli er eins líklegt að hann
fórni velferð annars — barnsins
■— sín vegna. Forsendur skiln-
aðar verða — eins og forsend-
ur hjónabands — að hvíla á
einskonar jafnvægi milli á-
rekstra og vonbrigða daglegs
lífs annarsvegar og þeirrar full-
nægingar — fyrir foreldra og
börn — sem hjónabandið getur
látið í té hinsvegar.
Árekstrar og vonbrigði ráða
þannig ákaflega miklu um það
hvernig hjónabandið verður. Og
þessvegna miðaði fyrsta spurn-
ingin í könnuninni og margar
36