Úrval - 01.12.1958, Blaðsíða 111

Úrval - 01.12.1958, Blaðsíða 111
FJÁRSJÖÐURINN ÚRVAL mánudögum og stundum aftur á þriðjudögum. Lára þvoði upp diskana á meðan Ralph las fyr- ir Rakel. Þegar litla stúlkan var sofnuð, var hann vanur að setj- ast við skrifborðið í dagstof- unni og vinna að áætlunum sín- um. Það var alltaf eitthvað, sem kallaði að. Það var starf í Dallas og starf í Perú. Það voru niðursuðudósir úr plasti, sjálf- virk læsing á lok kælihólfa og áætlunin um að herja út einka- leyfisbréf í skipaiðnaðinum og undirbjóða Janes-fyrirtækið. I heilan mánuð var hann hvað eftir annað kominn á fremsta hlunn með að kaupa plægt ak- urlendi norðarlega í New York- ríki og sá þar greni í jólatré, og þegar ekkert varð úr því, fékk hann í samráði við einn vina sinna þá nýstárlegu hug- mynd að búa til skrauteyðu- blöð fyrir póstkvittanir, en mál- ið hlaut engar undirtektir. Þeg- ar Whittemore-hjónin hittu Georg fr'ænda og Helenu frænku á Ritz, virtust þau harðánægð með tilveruna. Lára sagði, að þau hefðu verið afskaplega spennt út af sölumannsstöðu, sem Ralph hafði boðizt í París, en sem þau hefðu ákveðið að hafna vegna stríðshættunnar. WHITTEMORE-hjónin voru bæði á fertugsaldri, þegar stríð- ið brauzt út. Þau sáust ekki í tvö ár. Lára fékk sér vinnu. Hún fylgdi Rakel í skólann á morgnana og heim aftur á kvöldin. Með því að strita og spara gat hún keypt föt handa sér og Rakel. Þegar Ralph kom heim í stríðslok, voru fjárreiður þeirra í bezta lagi. Herþjónust- an hafði stælt Ralph og hresst, og þegar hann tók aftur upp gamla starfið, eins og ekkert væri sjálfsagðara, byrjaði sami söngurinn á ný, Jafnvel ennþá ákafari en fyrr — um atvinnu í Venezúela og atvinnu í fran. Þau tóku aftur upp gamlar venjur, líka í fjármálum. Þau héldu áfram að vera fátæk. Lára sagði upp vinnunni og fór með Rakel í Central Park, eins og í gamla daga. Alice Hol- inshed var þar enn, og þær töluðu um það sama. Holins- hedhjónin bjuggu á gistihúsi. Herra Holinshed var varafor- seti í nýju fyrirtæki, sem fram- leiddi svaladrykki, en kjóllinn, sem frú Holinshed var í dag eftir dag, var sá sami og fyrir stríð. Sonur hennar var hold- grannur og geðvondur. Hann var klæddur fötum úr ullardúk, eins og enskur skóladrengur; þau voru snjáð og slitin eins og kjóll móður hans. Dag einn, er frú Holinshed og sonur henn- ar komu inn í garðinn, var drengurinn grátandi. ,,Það kom hræðilegt fyrir mig,“ sagði frú Holinshed við Láru. ,,Við vorum hjá lækninum og ég gleymdi að taka með mér peninga, og nú langar mig til að vita, hvort þú getur lánað mér fáeina dollara fyrir bíl heim á gistihúsið." 101
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.