Úrval - 01.03.1970, Side 19

RÓLYNDUR Á HVERJU SEM GENGUR
17
Kína? Ættum við að afgreiða vopn
til Transjordaníu, sem gæti gert
stjórn landsins það mögulegt að
hafa stjórn á skæruliðum, en samt
ekki þess háttar vopn, sem líklegt
væri, að notuð yrðu til árása á
ísrael? Hvernig eigum við að hjálpa
bæði Pakistan og Indlandi án þess
að baka okkur rpiði beggja ríkis-
stjórna og þjóða? Þegar ráðherrann
tekur ákvarðanir sínar, sendir hann
þær sem tillögur rii forseta, en síð-
an tekur hann auðvitað endanlega
ákvörðun í hverju máli.
Utanríkisráðuneytið fær daglega
um 1300 skevti frá samtals 257
sendiráðum og ræðismannsskrif-
stofum sínum um víða veröld. Ráð-
herrann eyðir hluta af starfstíma
sínum í að les? bau þýðingarmestu.
Hann les einnig skjöl tilheyrandi
ýmsum málum, sem ákvarðanir
verður að taka í, og veltir fyrir sér
innihaldi þeirra, eða um 30 slík á
hverjum degi, sem fjalla um hina
ólíklegustu hluti. Hann hefur sam-
band allt árið við þá 116 erlenda
sendiherra og ræðismenn, sem starf-
andi eru í Washington.
Rogers álítur samskipti Banda-
ríkjanna við Sovétríkin vera lyk-
ilinn að þýðingarmestu vandamál-
um okkar. Hann hefur komið á
virku sambandi við rússneska sendi-
herann, Anatoly F. Dobrynin, sem
einkennist af alúðlegum samskipt-
um. Dobryninhjónin, sem eru mjög
aðlaðandi, og Rogershjónin virðast
kunna vel hvor við önnur og hafa
snætt saman.
Utanríkisráðherrann, sem er
ákveðinn raunsæismaður, hefur lát-
ið sér þessi orð um munn fara:
„Sovétmenn hafa aldrei hætt við
yfirlýsta ætlun um að gera alla
veröldina kommúniska." En að
hans áliti þurfa Rússar að glíma
við fern mjög erfið vandamál, sem
eru þannig í eðli sínu, að þau kunna
að geta stuðlað að betra og virk-
ara sambandi Sovétríkjanna við
Bandaríkin.
. . . í fyrsta lagi er um að ræða
ógnun þá, sem Rauða Kína er fyrir
Rússland. Það virðist sem það ætti
að vera skynsamlegt fyrir Sovétrík-
in að kosta kapps um að sýna ró-
legt og hófsamlegt viðhorf gagnvart
Bandaríkjunum, á meðan samband
Sovétríkjanna og Rauða Kína er
Rogers á blaðamannafundi.