Úrval - 01.03.1970, Page 53

BLINDBYLUR
51
daginn. Lupenski höfuðsmaður og
áhöfn hans flaug með ávexti og
sælgæti til munaðarleysingj ahæl-
isins í Fort Defiance. ,,Krakkarn-
ir urðu alveg trylltir af fögnuði,“
sagði hann.
í EÐLILEGT HORF
Á fjórða í jólum lauk leitar- og
björgunarstarfinu loksins, þegar
það hafði staðið í 11 daga samfleytt.
Síðasti sjúkhngurinn, sem komið
var með, var 84 ára gömul kona,
sem þjáðist af hj artakvilla. Þá var
búið að ryðja vegina, og bílar voru
á ferðinni með eldsneyti og ýmsar
birgðir. Nú gátu Navajoarnir líka
komizt til verzlunarstöðva sinna,
ýmist ríðandi eða í bílum.
Sums staðar hafði snjóað hvorki
meira né minna en á sjötta fet, og
sumir skaflarnir, sem myndazt
höfðu, voru allt að 20 fet á dýpt.
Navajoarnir eyddu 728.000 dollur-
um til þess að ráða bót á ýmsu,
sem aflaga fór, og til alls konar
hjáiparstarfsemi. (Þeir fengu síð-
an 500.000 dollara endurgreiðslu
upp í þetta fjárframlag sitt frá rík-
isstofnun þeirri, sem fjallar um
málefni Indíána). í þessari upphæð
er ekki innifalin hin ómetanlega
hjálp bandaríska hersins og flug-
hersins, bæði hvað snerti mannafla
og alls konar útbúnað og tæki, né
heldur framlög frá samtökunum
„bjargið börnunum" eða ýmsum
einstaklingum víðs vegar í Banda-
ríkjunum. Um 8500 dýr létust, og
fjölmörg önnur voru mjög illa far-
in. En það má heita alveg furðu-
legt, að aðeins 11 Navajoar misstu
lífið í fárviðri þessu.
Nú hefur búsmala Navajoanna
fjölgað svo aftur, að hann er enn
á ný orðinn um milljón talsins. Og
Navajoarnir hafa nú komið sér upp
birgðastöðvum víðs vegar á svæð-
inu, þar sem matvæli, viður, kol og
aðrar nauðsynjar eru geymdar til
þess að mæta næstu stórhríð, sem
skella kann yfir þá. Nú hafa þeir
líka meira af jarðýtum, snjóplógum
og ýtum til þess að ryðja veginn og
þjálfaða menn til þess að stjórna
þessum tækjum.
Nakai, leiðtogi Navajoanna, tal-
aði fyrir munn allra Navajoanna,
þegar hann mælti þessi orð: „Við
erum svo ósegjanlega þakklát ykk-
ur öllum, sem komu svo skjótt okk-
ur til hjálpar, þakklát ykkur að
eilífu.“
Ungur sjómaður frá Suður-Kóreu .fóll fyrir borð og bjargaði lifinu
með þvi að skríða upp á bakið á risastórri sæskjaldböku. Og skjald-
bakan bjargaði lífi hans. Hann var hirtur af ,,farskjóta“ sínum af
áhöfn sænsks vöruflutningaskips 113 mílum úti fyrir Kyrrahafsströnd
Mið-Ameríikuríkisins Nicaragua, 15 stundum eftir að hann féll út-
byrðis af líberisku skipi. Sæskjaldbakan hafði synt með hann 95
milur á haf út, en til allrar hamingju hafði hún aldrei stungið sér á
kaf, því að þá hefði farþegi hennar verið glataður maður. UPI.