Úrval - 01.03.1970, Qupperneq 60

58
r
Árið 1946 bjó ég í
London hjá frú Foore.
Ég hafði haft meðferð-
is meðmælabréf og með
bað í ihöndunum drap
ég á dyr á húsi hennar
við Horsetferry Road,
sem var næstum rúst-
irnar einar. Frú Foore
tók afar vel á móti mér.
Hún var um sextugt og
hafði starfað að blaða-
imennsku og samið
kvikmyndahandrit. Hún
hafði lifað mjög við-
burðarrlku lífi og menn
eins og Kipling, Leslie
Howard, Montgomery
og Walter Pigdeon —
jafnvel Maria ekkju-
drottning hafði komið
í heimsókn til hennar.
En heimsstyrjaldimar
tvær höfðu svift hana
öllum ættinigjum.
Dag nokkurn töluð-
um við um bækur og
nóttina á eftir dreymdi
mig, að ég fann á loft-
inu bökina, Hin mikla
eftirvænting. Mér
fannst frú Foore gefa
mér bókina og segja:
— Þessi bók á eftir að
færa yður fé og frama.
Vitaskuld gleymdi ég
draumnum strax aftur,
—• ien hann rifjaðist
upp fyrir mér nokkrum
vikum siðar, þegar ég
var að fara frá London.
Ég var að taka saman
pjönfcur mínar og þá
uppgötvaði ég, að með-
al hinna fáu bóka
minna, lá eitt eintak af
bók Dickens, Hin mikla
eftirvænting. Ég hafði
aldrei átt þessa bók
áður, aldrei keypt hana
og aldrei verið gefin
MÍNÚTIJR
UM
FURÐULEG
FYRIRBÆRI
BÖK EFTIR
DICKENS
hún, nema í þessum
draumi, sem skaut þá
allt í einu upp i huga
mér. Ég spurði frá
Foore og hún leit undr-
andi á bókina, blaðaði
í henni og leit svo al-
varleg í bragði á mig:
— Þér eigið bókina,
sagði hún stuttaralega
og gekk á brott úr stof-
unni. En ég lét bókina
vera þarna eftir, þegar
ég fór.
Nokkrum dögum
seinna, þegar ég var
kominn heim til Kaup-
mannahafnar iá bögg-
ull til min á tollpóst-
stofunni. Það var bók-
in, sem gestgjafi minn,
frú Foore, hafði um-
hyggjusamlega sent á
eftir mér. Sama dag
fann ég fyrir utan póst-
stofuna i Bernstorfs-
gade 500 krónur i pen-
ingum og fékk 50 krón-
ur í fundarlaun, þegar
ég kom þeim til skila.
Þetta atvik minnti
mig á drauminn, sem
mig dreymdi i London.
Sam'kvæmt honum átti
bókin að færa mér fé
og frama. Nokkrum
dögum síðar en ég fann
peningana, fór ég til
fornbóksala með bók-
ina til þess að láta hann
meta verðgildi hennar.
Hún var ekki í háu
verði og þessi ferð mín
til fornbóksalans gaf
mér þvi ekkert í aðra
hönd, aiftur á móti
langaði mig mjög mik-
ið í bók eina, sem
verðlögð var á 12 krón-
ur og tapaði ég því 12
krónum á þessari ferð.
En fáeinum vikum síð-
ar fékk ég 500 krónu
tilboð, eklii í bók Dick-
ens, heldur bókina, sem
ég hafði keypt hjá
fornbókasalanum á 12
krónur. Það kom í Ijós,
að þessi bók var mjög
sjaldséð og eintakið, er
ég hafði keypt, var
fyrsta útgáfa.
Voru þetta tilviijan-
ir eina? Ef til vill get-
ur svo verið, en meðan
Þessi bók var á heimil-
inu, græddist mér oft
fé. Enn fremur hef ég