Úrval - 01.03.1970, Síða 67

VÆGT ÞUNGLYNDI OG MEÐFERÐ ÞESS
65
með, að verða Þrándur í Götu bat-
ans, nema þeir skilji sjúkdóminn að
vissu marki. Með stuttum skýring-
um geta þeir orðið ómetanlegir sam-
herjar. Látið þá vita, hvers megi
vænta og fullvissið þá um, að sjúk-
lingurinn muni verða alheill og að
persónuleiki hans muni ekki bíða
tjón, en að batinn komi venjulega
mjög hægt. Segið þeim, að láta sjúk-
linginn vera sem mest á meðal fé-
laga, til þess að tíminn líði fljótar
og notfærið skilning þeirra á þann
hátt, að sjúklingurinn þrái að verða
frískur.
Ef þér látið sjúklinginn nota lyf
þarf að skýra fyrir aðstandendum
nauðsyn þess að taka þau samvizku-
samlega og látið þá vita um auka-
verkanir þeirra eins og ég minntist
á áður.
ÞAÐ KANN AÐ LIGGJA
í FJÖLSKYLDUNNI
Þunglyndi virðist vera óvenju al-
gengt í sumum fjölskyldum. Sömu-
leiðis hafa lyf svipuð áhrif á flesta
innan sömu fjölskyldunnar. Þegar
þér takið sjúkrasöguna, er rétt að
spyrja um samskonar sjúkdóma
meðal foreldra og systkina. Spyrjið
einnig um lyfin, sem hafa verið
gefin. Ef eitthvert sérstakt taugalyf
hefur átt vel við ættingjana, er lík-
legt að það hjálpi sjúklingi yðar.
Hafi lyf brugðizt ættingjunum á að
gefa sjúklingnum annað taugalyf.
ÞÉR ERUÐ LÆKNIRINN
Auk þess að vita um líkamlegt
ástand sjúklingsins, er einnig nauð-
synlegt að vita. hvort hann notar
einhver lyf. í öðru lagi geta ýmis
handahófslyf spillt fyrir áhrifum
þess lyfs, sem þér ráðleggið. Fróun-
arlyfin (tranqvilizers) eru oft lítils-
virði fyrir þunglynda sjúklinginn.
Og sannleikurinn er sá, að versni
honum af þeim er það nánast sönn-
unin fyrir því, að greiningin —
þunglyndi — sé rétt. Ef þér gefið
svefnlyf vegna svefnleysis, eigið þér
að fela einhverjum í fjölskyldunni
þau, til þess að tryggja, að ekki
verði gripið til þeirra, til að fremja
sjálfsmorð í örvæntingarkasti.
Reynið að takmarka lyfjaskammt-
inn við hæfi sjúklingsins. Það er
enginn allsherjarskammtur til, sem
hæfir öllum. Byrjið á ákveðnu
magni, bætið við það eins og sjúk-
lingurinn þolir vel, (eða þangað til
það hefur góð áhrif), og haldið nógu
lengi áfram með það, til þess að
ganga úr skugga um, hvernig það
reynist. Það þarf venjulega að nota
taugalyf í 2 mánuði, áður en hægt
er að segja til um, hvort það dugi
sjúklingnum. Verði sú raunin á,
skuluð þér ekki hætta við notkun
þess of fljótt, þó sjúklingurinn sé
orðinn frískur.
„Ein helzta blessun þroskaáranna er þolinmæðin," sagði miðaldra
maður. „Ég gat. varla beðið.“
Troy Gordon.