Úrval - 01.03.1970, Qupperneq 71

EITTHVAÐ SEM UNGA FÓLKIÐ GETUR . .
69
einhverjir segja. Látum svo vera.
En ég hef undir fjögur augu talað
við fjölda ungra manna víða um
lönd, og reynsla mín er sú, að þetta
sé í stórum dráttum afstaða þeirra
gagnvart því, sem þeir nefna „hina
andlausu efnishyggju samfélagsins".
Þeir óska ekki nærri því eins heitt
að verða aðnjótandi „gæða alheims-
ins“, sem að kunna einhver skil á
ráðgátum tilverunnar og hvernig
eigi að skilja tilgang hennar, og
hvernig finna eigi það innihald lífs-
ins, sem þeir eru að leita að.
Þessar óskir gætu þeir fengið
uppfylltar, en þá fyrst þegar við —
foreldrakynslóðin höfum hjálpað
þeim til að skilja nokkur af hinum
mikilvægustu vandamálunum.
í fyrsta lagi er það spurningin um
siðgæðið. Unga fólkið á vorum dög-
um hefur ekki búið við fastar sið-
gæðisre<?lur, sem þeim bæri að
fvlgja. í stað þeirra hefur það frá
blautu barnsbeini verið alið upp við
meðlæti, eða þá heimspeki, að allt
væri leyfilegt. En sú heimspeki get-
ur verið hættuleg, því að hún felur
í sér réttinn til að ákveða alltaf
siálfur, hvað er rétt og hvað rangt.
W’'.-aða reglum og lögum honum beri
^ð hlýða og hvaða reglum og lögum
harm. þurfti ekki pð hlvða. Hvort
einhver verknaður er illuv eða aóð-
ur. fvl ai ekki alltaf föstum reglum,
heldur stund og stað.
Þekktur rithöfundur hefur skrif-
að:
..Mertn hafa á öllum tímum brot-
ið lögin, svo að það er ekkert nýtt
fvrirbæri. Það sem hér er nýtt, er
sú staðrevnd, að menn viðurkenna
s’álfir, að það eru ekki til neinar
almennar reglur um, hvernig menn
eigi að breyta. Það er nýtt, að hinar
gömlu siðareglur gilda ekki lengur,
heldur hafa menn verið teknir af
lífi eftir ýmsum öðrum siðareglum,
sem menn hafa sjálfir búið til eftir
eigin geðþótta og mati.“
Unga fólkið hefur þörf fyrir —
og óskar eftir siðgæðislegum regl-
um, sem á ljósan og skilmerkilegan
hátt segir hvað er rétt og hvað er
rangt bæði nú og alla tíð. Það þarf
þess með að foreldrar þeirra lifi
sjálfir eftir ákveðnum grundvallar-
reglum, sem gætu verið þeim til
fyrirmyndar Þá myndu þeir ekki
hafa andúð á lögum og reglu.
Hvergi er skorturinn á venjum
jafn áberandi — og á jafnmikilli
ringulreið — í augum unga fólksins
sem á sviði kynferðislífsins. Aldrei
fyrr í sögunni hafa orðið jafnmikil
straumhvörf á þessu sviði sem nú.
Þegar ég tala við stúdenta verður
mér það ljóst, hversu ráðvilltir þeir
eru þar. Þeir hafa frelsi til að full-
nægja ástum sínum og kynhvötum,
eins og þá lystir, en þó eru þeir oft
haldnir iðrun og sektartilfinningu,
og þeir spyrja'
„Eru þá engar reglur eða siðalög
um þetta, hvað er rétt og hvað
rangt, þegar um er að ræða kyn-
ferðislífið?"
Jú, svo er víst. Það eru til lög,
sem eiga sér jafndjúpar rætur, sem
lög alheimsins og þau eru jafn ó-
breytanleg sem lögmál náttúrunnar.
Þau láta ekki að sér hæða vegna
einhverra mannlegra duttlunga. Þau
segja, að kynferðislífið eigi að vera
sá vígði þáttur. sem tengi saman
karl og konu í ástum þeirra, og full-