Goðasteinn - 01.03.1968, Qupperneq 17

heiid, þar sem skýrslur eru þurrar, nema um vísindarit sé að
ræða.
FLÆKIN GSFU GLAR
Árlega koma hingað til lands nokkrar tegundir fugla, sem
ekki geta talizt til íslenzku fuglafánunnar. Þeir hafa yfirleitt ver-
ið nefndir flækings- eða flökkufuglar, en mér hefði nú þótt við-
kunnanlegra að kalla þá farandfugla í líkingu við farandsala
og farandprédikara. Fæstir þessara fugla eru árvissir gestir. Þó
mun láta nærri, að svo sé nú á annan áratug um stara, gráþröst
og svartþröst. En bæði stari og gráþröstur hafa orpið hér á
landi í nokkur ár. Hefur varp starans aukizt svo mjög að rétt
mun að kalla hann hérlendan varpfugl, þar sem allstór hópur
hans dvelst hér allan veturinn. Lítt er það rannsakað, hvort
það eru sömu fuglarnir og þeir sem verpa hér. Sé svo, væri um
staðfugl að ræða.
Af farandfuglum eru smáfuglar algengastir og sjást helzt vor
og haust og þó einkum á haustin. Þetta er þó mjög breytilegt og
ræður mestu um, hvernig viðrar, sérstaklega fyrri hluta október.
Það hefur sannazt, að hreppi fuglar hvassviðri á leið sinni frá
Noregi til Vestur-Evrópu, eiga þeir það til að hrekjast af leið
og lenda þá stundum á fslandi. Aldrei hefur fengizt eins góð
sönnun fyrir þessu fyrirbæri og haustið 1959. Þá gerði tvö suð-
austan stórviðri á Norðursjó og gætti þeirra að ströndum fs-
lands. Eftir bæði þessi veður varð hér á landi vart við óvenju
mikinn smáfuglasveim, svo að með réttu hefði mátt nefna það
farandfuglahaustið mikla. Þetta haust varð ég var við 12 tegundir
smárra farandfugla. Er það allnokkuð, en þó lítið móti því, sem
sást í Öræfum það haust. Hef ég fyrir satt að þeir Kvískerja-
bræður hafi orðið varir við yfir 30 tegundir flækinga á sama
tíma.
Alloft hafa flækingar, sem komið hafa hér til lands að vorinu,
borið það við að hreiðra sig hér, en gengið misjafnlega. Ég
hef áður minnzt landsvölunnar og krossnefsins, sem hreiðruðu
sig í Vík með góðum árangri. Þá hef ég og sterkan grun um að
Goðasteinn
15