Goðasteinn - 01.03.1968, Blaðsíða 74

þegar um þvcrhönd var eftir á hcrðatopp. Ég bjóst við meira dýpi
framundan, jafnvel sundi, kannske var enn meira úr brotinu graf-
ið en daginn áður. Hvað vissi ég um það? Sund þýddi ferðalok,
eftir því sem á stóð. En mér brá í brún, þegar ég lét Skjóna vita,
að aftur skyldi snúa; hann skeytti því eigi. Tók ég þá allfast í
tauminn, en árangurslaust. Hesturinn hnikaði eigi höfði, hélt bara
.sínu striki, sem ég væri eigi til. Brátt rann yfir herðatopp, þar
næst upp í hnakkinn. Var þá eigi annað upp úr af Skjóna en höfuð-
ið og nokkuð af faxinu. Hvernig hesturinn fékk staðizt ofsaþunga
straumsins og jafnframt þrætt brotið hárrétt, hefur jafnan verið mér
ráðgáta.
En þó Skjóni væri víkingur að afli og vitrari öðrum hestum, þá
myndi sund verða honum ofraun við þessar aðstæður. Þetta --
og margt annað - þaut um hug minn á þessari stundu, og ég bað
guð að hjálpa okkur. Ég vissi, að hann var þess megnugur og án
hans aðstoðar kæmist maður ekkert, en með henni væru allir veg-
ir færir.
Svo hægt miðaði Skjóna áfram, þar sem dýpst var, að naum-
ast var finnanlegt, að hann hreyfðist. Það tók hann því góða stund
að komast yfir slakkann á brotinu, tími, sem mér fannst óefað
miklu lengri en raunverulega hefur verið.
Af mér er það annars að segja, að ég átti fullt í fangi með að
halda mér í hnakknum, því straumurinn keyrði vinstri fót minn
upp á fax hcstsins, hvernig sem ég reyndi að halda honum niðri.
Þar hlóðst svo vikurinn að, samtímis og hann hlóðst upp í hnakk-
inn í svikula beðju, er allavega brunaði til. Lá við, að þetta riði
baggamuninn fyrir okkur Skjóna, góð staða hægri fótar varð til
bjargar. Aldrei, fyrr né síðar, hef ég komizt í verri raun.
Áreiðanlega bjargaði það lífi mínu, að Skjóni tók af mér ráðin.
Hann fann, að ekki þýddi aftur að snúa, til þess vorum við of
djúpt komnir í þungum straumi á örmjóu broti. Ég get hugsað mér,
að hann Skjóni hafi hugsað eitthvað á þessa leið, á sinn hátt: Þér
er óhætt að leggja í ána, þú syndir ekki. Þú mátt ekki snúa við,
þá flýtur þú og dauðinn er vís. Gættu að hverju spori. Farðu nógu
hægt, svo þú finnir, hvort hækkar eða lækkar undir fæti, og haltu
72
Goðastemn