Skírnir - 01.01.1847, Blaðsíða 20
22
Englandi, og þegar liefíii veriö rætt uin slíkt í.Vestur-
heinii, og um skammt myndi og slíkt komast á í
Neapel; þaö væri heldur ekki meir enn skylt, þó
Rússland lækkaöi tollinn á enskum varningi, þeg-
ar þeir heföu nú lækkað tollinn á tólk, og svo
myndi fara innan skamms, aö þjóöirnar myndu
komast aö raun um, aö þær hnekktu inest verzlun
sinni, meö því aö leggja háan toll á varning, sem
llyzt til þeirra frá öörum löndum, og sjer í lagi
heföi slíkt ill áhrif á allan fjárafla hvers lands.
þegar Hróbjartur Píll var búinn aö ljúka uppá-
stungu þessari í málstofunni nebri, þá varö held-
ur enn ekki handagangur í öskjunni; uröu nú margir
til, eins og nærri má geta, aö mæla mót henni meö
öllum hætti, og þaö ekki sízt þeir, er áöur hafa dyggi-
lega fvlgt Hróbjarti hingaö til aö málum hans, og
veitt honum fylgi sitt, og bar þaö einkum til þess,
aö þeim þótti hann hafa sýnt meö uppástungu þess-
ari, aö hann væri nú orbinn meö öllu fráhverfur
áliti því á málunum, sem hann heföi haft, þegar
þeir heföu gerzt fjelagar og fylgismenn hans, og
munu þeir hafa haft mikiö til síns máls, því frá því
Hróbjartur fyrir mörgum árum síöan tók til að safna
Ilokk manna um kring sig, sem fylgdu honum í
öllu sem átrúnaöargoöi sínu, hefur reyndar auö-
sjáanlega breytzt álit hans í mörgum greinum, einkum
hvaö snertir alla verzlun Englendinga, og bar fyrst
á því 1841-42; síöan hefur nú flokkur Hróbjartar
fækkaö um eigi allfáa, bæöi vegna þessa, og hins
vegar líka af öbrum orsökum, t. a. m. út úr „mainuth”
málinu í fyrra. þannig horföist nú á um kornlaga-
málefniö, og ekki var í fyrstu sýnilegt, aö Hró-