Skírnir - 01.01.1847, Side 82

84
stabi í kirkjulegum efnurn á Prussalandi. Konungur
tók þessu blíblega, og kvabst ekki myndi leggja nein
bönd á fundarmenn í störfum þeirra, heldur skyldu
þeir vera sjálfrábir gjörba siuna, en hins vegar kvabst
hann og ætlast til, ab því yrbi eins vel tekib af
þeirra hendi, þó hann breytti, kastabi eba tæki uppá-
stungum þeirra, þegar til hans kæuii. Annars vegar
fór hann mörgum fögrum orbum um, hversu áríbandi
væri, ab þeir leystu þenna starfa vel af hendi. Ekki
lítur svo út, sem fundarmenn hafi brotib af sjer
náb konungs í nokkru, heldur munu þeir miklu
fremur hafa reynt til, ab fara eptir því, sem þeir
vissu, ab honum myndi vera gebfeldast. Til þess
ab sýna mönnum fram á abgjörbir fundarmanna, þykir
mega drepa á hin helztu störf þeirra, og getur þá
hver einn sjeb, hversu miklu hefur verib komib til
leibar, sem til sannra umbóta þykir horfa. Fyrst og
fremst er þá ab telja uppástunguna, um ab gera
prestaefnin hæTileg til ab kenna söfnubum þeim, sem
þeim síbar yrbi trúab fyrir, kristsilegan lærdóm ómeng-
aban og óbrjálaban. Mun komib hafa verib fram
meb uppástungu þessa sökum þess, ab á seinni
tímum hefur farib ab bóla á, ab ýmislegt hefur
smeygt sjer inn í kenningar hinna vngri gubfræbinga,
sem komib hafa frá háskólanum, er ekki hefur þótt
alls kostar kristilegt, og mun slíkt koma til af því,
ab hin nýrri heimsspeki hefur meb ýmsum hætti
reynt til, ab rybja sjer til rúms í gubfræbinni, og
sumir segja, ab slíkt brjáli trúnni, í stab þess ab
bæta liana, og ab minnsta kosti verbi hún marg-
brotnari og óskiljanlegri fyrir allan almenning. Til
þess ab rába bætur á þessu, og þar ab auk sjá svo