Skírnir - 01.01.1847, Side 73

7ó
fyrir þeim öllum ágóbanum. Svo er ásfatt á Persía-
landi, afe konungurinn hefur lengi legife fyrir daufe-
anum, svo ekki hefur verife annafe sýnna, enn hann
myndi þá og þá hrökkva upp af. Hann á marga
bræfeur, en einn son, barn afe aldri, sem á aö
taka viö ríkinu eptir hann. Bræfeur konungsins
eru allir fúsir til metorfeanna, og þurfti því ekki
meira enn mefealmanns vit til afe sjá, afe þegar myndi
koma strífe upp, er hann fjelli frá, og trautt myndi
sonur hans fá haldife völdum fyrir föfeurbræferum
sínum, ef ekki væri betur fýrir sjefe í tíma. Hon-
um þótti því ekki ráfe, nema í tíma væri tekife, og
ieitafei fulltingis fyrir son sinn hjá Rússakeisara, eptir
ráfeum æfesta ráfegjafa síns, en þafe mun líklega hafa
verife gert eptir undirlagi Rússa sjálfra, því sagt er, afe
þeir hafi keypt ráfegjafann til þessa; hann erlíka hat-
afeur á Persíalandi, því hann hefur kúgafe Persa svo
um langan tíma. Bjóst hann því viö, afe Persar
myndu hefna sín á sjer, þegar konungs missti vife,
og þótti honum því óskaráfe, aö gefa sig undir vald
Rússa, og þess vegna varfe hann þeim svo aufefeng-
inn á þeirra mál. Hann tókst á hendur sendiför-
ina fyrir Persakonung til Rússakeisara í þessum er-
indagjörfeum. Gerfei þá Rússakeisari bofe á móti
honum, og kvafest ekki vilja, afe hann kæmi til Pjet-
ursborgar, og var samningurinn gerfeur í kyrþey
millum erindsrekans, og Woronzofls af hendi Rússa.
Sagt er afe Rússar hafi skuldbundife sig til afe sjá um,
aö konungsson fengi ríkiö eptir föfeur sinn, hvernig
sem færi, en þeir hafi orfeiö æöi dýrir á því.
Fyrst fengu Rússar leyfi til aö hleypa skipaflota
sínum inn í hafnir Persíalands vife kaspiska hafife,