Skírnir - 01.01.1847, Blaðsíða 151
153
en þeir ljetu sem þeir heyríiu ekki, hvab konungs*
fulltrúinn sagbi, og fóru sínu fram engu aíi síSur,
og urfeu þá þau málalok, ab hjer um bil 20 full-
trúar fóru burt af þinginu, því þeir kvábust ekki
framar a& þessu sinni geta gætt skvldu sinnar. Stjórnin
Ijet þegar kalla til þings alla varafulltrúana, en þab
stobabilítib, því margir af þeimkomu alls ekki á þingife
eptir beibni stjórnarinnar, og þeir, sem komu, voru
þá litlu betri, enn hinir, sem fóru burt af þinginu.
Bæbi var þab, ab fulltrúar urbu ekki nógu margir á
þinginu, og hins vegar hjeldu þeir sínu fram, hvaí)
sem konungsfulltrúinn sagbi; sumir fóru þá og aÖ
tínast burt úr þingsalnum, svo ekki var nú annaö
fyrir, enn ab hætta þinginu vib svo búib, enda leib
eigi á löngu, ábur enn konungur skrifabi fulltrúa
sínum til um ab slíta þegar þinginu, og þakka í
sínu nafni öllum þeim, sem heffeu gætt skyldu
sinnar. Meban á þessu stób, var talab og ritab um
mál þetta á Holsetulandi, allt sem hægt varab segja,
og víba voru mannfundir haldnir til ab ræba um þab,
en fram úr hófi þótti keyra, hvab skorinorbir þjób-
verjar gerbust, enda var þess eigi langt ab bíba,
ab stjórnin gaf út lagabob um, ab ekki væri leyfi-
legt ab hafa fundi meb sjer til ab ræba um erfbamál-
efnib í Slesvík. Hertoginn af Agústenborg og her-
toginn af Glukksborg ritubu konungi í sameiningu
brjef um ab rjetti þeirra í erlbamálefninu væri hallab
meb nýmælinu frá 8. júli um þetta efni, en því mun
litill gaumur hafa verib gefinn. í útlöndum var og
ritab mikib um þetta málefni, einkum á þýzkalandi,
og nokkub á Englandi og Frakklandi. A þýzkalandi
voru flestallir á máli Slesvíkur og Holsetulandsmanna,