Skírnir - 01.01.1847, Blaðsíða 131

133
til hinu forna Pólínalandi, þá fóru ýmsir stjórnendur
á þýzkalandi a& aniast vi& þeim Pólínalandsmönnum,
sem setzt höfbu af í ríkjum þeirra, sökum þess, a&
vib því var af> búast, ab þeir mef) öllum hætti myndu
leitast vifi af) sty&ja uppreistina, og mefi þeim hætti
var og all-líklegt, af) þeir myndu gera nokkrar
óspektir, ef>a einhvern veginn koma óróa á stab,
þar sem þeir voru. Saxland gekk fyrst á vaf)i&
um þetta, og stjórnin tók þaf> til bragfs, af reka
burt af Saxlandi alla Pólínalandsmenn, sem þar voru,
mefi öllu þeirra hyski. Um þetta leyti voru fulltrúar
á þingi á Saxlandi, og varf) einn af þeim til af taka
málstaf) Pólínalandsmanna á þinginu; þótti honum
stjórninni hafa verib mislagfar hendur í þessu máli,
því fyrst og fremst, lægi þaf í augum uppi, af þessir
Pólínalandsmenn ættu ekki annaf fyrirhöndum, enn
af hverfa aptur til átthaga sinna, og annafhvort berj-
ast mót sjálfum Pólínalandsmönnum, efa ganga í lif
mef þeim, og var sá hvorugur kosturinn vænlegur
fyrir þá; og í öfru lagi taldi hann mikla tvísýnu á,
af í öfrum löndum yrfi tekif vif þeim, einkum vegna
þess, af alkunnugt væri, af llestir ættu sjer hæli á
Saxlandi, þegar þeir leitufu þangaf, og einmitt fyrir
þá sök væri hver og einn gerfur rækur í öfrum
löndum, sem rekinn væri burt af Saxlandi. Svo
margir sem gátu hlýddu á mál þetta, mefan þaf
var rætt í málstofunni (því á þjófþinginu á Saxlandi
fer allt fram í heyranda hljófi), og sýndi þaf, af
mörgum þótti miklu skipta, hver lok yrfu á þessu
máli. þegar Gablenz haffi talaf uin þetta málefni
langt og snjallt erindi, veik hann máli sínu af ráf-
herrum, og beiddi þá um af gera fulltrúum grein