Skírnir - 01.01.1847, Blaðsíða 47
49
{>jóísa, einkum hvaS alla verzlun snertir. Margir
voru {>ó í sambandsríkjunum, sem reyndu til a&
spilla l>essum málalokum, en hinir, sem betur sáu,
háru hærra hlut, sem betur fór. Skilmálarnir í
samningnum eru þessir: d) takmörkin millum Breta-
ríkis og sambandsríkjanna eiga at> vera fyrir vestan
Klettafjöllin (Rocky Mauntains) í drottningar Sjar-
lottusundib, og svo þaðan um Fúka-sundif> út til
hafs, og meb þessum hætti eignast Englendingar
eyna Vancouvers. — 2) siglingin á Kolombíafljótinu
er frjáls allt ab 49. mælstigi n. br. fyrir Hudsonsbay-
(Hubsonarfjarbar) fjelagib, meban þab helzt. —3) hafn-
irnar og lljótin fyrir norban 49. mælistig n. b. eru
ab öllu heimilar hvorumtveggja þjóbunum fyrir verzlun
sína. — 4) skal bæta Hudsonsbay-ljelaginu fyrir
eignir þær, er þab á fyrir sunnan 49. mælistig n.b.,
en þeim í sambandsríkjunum fyrir eignir sínar fyrir
norban þab. — 5) eins skal bæta hverjum einstökum
manni, þab er hann missir í, vib skipti þessi. Meb
þessum hætti mega Bretar ab frjálsu sigla upp
Kolombíafljótib, meban Hudsonsbay-fjelagib stendur,
en þess einkaleyfi eru eigi úti fyr enn 1863. þó
hafa Vesturheimsmenn rjett til ab leggja toll á sigl-
ingarnar á Kolombíafljótinu, en allt slíkt fer eptir
þeim lögum, sem nú eru í gildi í sambandsríkjun-
um, en eigi má búa til ný lög um slíkt, og hvorki
lina eba herba þau í nokkurri grein. I rábinu í sam-
bandsríkjunum voru 4t meb, en 14 mót samningi
þessum. Mun þab eigi alllítib hafa stutt ab því, ab
þessi urbu málalokin, ab sambandsrikin hafa átt í
miklu stríbi þetta ár, sem síbar mun sagt verba, því
4