Skírnir - 01.01.1847, Blaðsíða 51
53
hærra hlut í öllum málefnum, sem nokkurs voru
áríbandi. f>a& er venja, ab konungur heldur ræ&u
fyrst þegar þingib er sett, og er optast minnzt á
hin helztu atribi í henni, er snerta mikilvæg þjó&ar-
málefni, sumpart á árinu, sem þá er a& lí&a, en
sumpart á því ári, sem fer í hönd, og eins er þá
og minnzt á þa&, sem ábótavant þykir í ýmsa sta&i,
og konungurinn ætlar a& bi&ja fulltrúa um rá& til, a&
koina skipulagi á; en í ár þótti mörgum ræ&a þessi
venju fremur óljós, einkum hva& vi&skipti Frakka
snerti vi& a&rar þjó&ir, og sumar þjó&ir voru öldungis
ekki nefndar á nafn, t. a.m. Spán, sem Frakkar þó
annars vegar hafa miki& saman vi& aö sælda, en um
alla innanlands stjórn var ekki anna& a& skilja, enn
a& allt fjelli í Ijúfa !ö&. A hinn bóginn er þa& og
venja, og fulltrúar svara ræ&u konungs bæ&i í jafn-
ingjamálstofunni, og í málstofu þjó&fulltrúanna, og
er þá optast tekiö fram í svari þessu, þaö sem full-
trúum þykir, a& konungur hafi sneytt sig hjá a&
minnast á einhverra orsaka vegna. I þessu sýndi
sig nú fyrst styrkur konungsmanna, a& þeir, sem
þótti ræ&a þessi óljós, og vildu þess vegna láta taka
betur fram ýmsar greinir, t. a. m. um Spán, ur&u
me& öllu ofurli&a bornir, og mun konungi hafa þótt
miklu skipta, a& þannig tókst til, eptir því sem sí&ar
kom upp úr kafinu, því ef þá hef&i veriö hreift vi&
Spáni, þá hef&i, ef til vill, lítiö or&iö úr því, sem
konungur haf&i í hyggju, en hann var aö koma því á,
a& sonur hans fengi systur drottningarinnar á Spáni.
Hins vegar er óhætt a& fullyr&a, aö konungur keinur
fram, hverju sem hann vill, á fulltrúaþingi Frakka,
því svo hefur hann marga, er fylgja hans máli beint