Skírnir - 01.01.1847, Blaðsíða 94
96
])á eigi vel út, því bændurnir þar hafa nú sýnt, a&
þeir eru ekki hýrir i horn aí) taka, þegar þeir fara
á stab.
Frá Spánverjuin.
Spánverjar eru í mörgu merkileg þjóí). þeir
eru hetjur miklar, og reynast vel í öllurn mann-
raunum, og hefur lifandi frelsisandi um langa stund
vakaB fyrir þeim; hefur það bezt sýnt sig, þegar
aibrar þjófcir hafa ætlab aB kúga þá, því þá hafa þeir
jafnan lagzt allir á eitt, og viljaB fyrir hvern mun
verja þjóBerni sitt og frelsi; en hins vegar hefur
þeim eigi tekizt ab koma góíiu skipulagi á mart
hvab, sem snertir þjóbmálefni sjálfra þeirra, og er
ekki einu viljaleysi þeirra um ab kenna, aB slíku hefur
eigi orBiB fram gengt, heldur eru allt aBrar orsakir
til þess. Má einkum til þess telja, aB þjóBin er
tvístruB í sundur í flokka, sem sinn vill hvaB, og
þannig vantar allt samheldi milli þeirra, en slíkt
hlýtur allajafna aB leiBa til ills eins, og hver Hokk-
urinn er upp á móti öBrum í mörgum þjóBlegum
málefnum, svo ekki getur orBiB neitt úr neinu,
þegar einhverju skal breyta, sem mi&ur þykir fara,
og flestar tilraunir um a& koma betra skipulagi á
niart hvaB hafa flætt á þessu skerinu. A&alllokk-
arnir á Spáni eru þessir: flokkurinn, sem fylgir Don
Karlos; flokkur Kristínar drottningar, sem veitir
henni fulltingi sitt; flokkur Espartós (þó hann sje
nú farinn ab ver&a þunnskipaBur); einn flokkurinn
vill koma aptur á ótakmörkuBu einvaldsdæmi, annar
tlokkur leitast viB a& koma fram breytingum á því,
sem ábótavant þykir, og cnn er einn tlokkur, sem