Skírnir - 01.01.1847, Blaðsíða 90
92
eins og þeir sögSu, en farií) var á bak vib England
og Frakkland um þaö, þangaö til öllu var lokiö,
því þeim hefur þótt hætt viö, aö þau myndu aldrei
fallast á þessar tiltekjur þeirra, en heldur myndu
þau skirrast viö aö gera mikiö illt úr því, ef
öllu væri búiö aö koma fyrir, áöur enn þaö yrÖi
uppskátt. þetta sveik þá heldur enn ekki, því Eng-
land og Frakkland brugÖust illa viö þessar til—
tekjur, þegar er þeim barst fregn um þær, en viö
árslokin er allt enn óútkljáö, og hingaö til hefur
ágreiningurinn lent mest í brjefaskriptum milli ríkj-
anna, en langt er frá aö sjeö sje fyrir endann á,
hver afdrif mál þetta hefur, ef Austurríki slakur
ekki til.
þess er getiö í Skírni í fyrra, aö óeyröir brut-
ust út í Gallizíu, um sama leyti og í Pólínalandi
og í Pósen. Gallizía er sá parturinn af hinu forna
Pólínalandi, sem komiö hefur í hlut Austurríkis viÖ
skiptin. Gallizía er kölluö konungsríki, og keisarinn
í Austurríki er konungur Gallizíumanna. þeir hafa
reyndar veriö óánægöir meö yfirráö Austurríkis um
undan farin ár, en ekki hefur þaö þó brotizt út í
fullan fjandskap fyr enn í ár, og munu Gallizíu-
menn hafa haft nokkuö til síns máls, því þaö er
sögn manna, aö þeir menn, sem keisarinn hefur
sett til aö stjórna landi þessu, hafi meö ýmsum
hætti misboöiö Gallizíu, og líka er sagt, aö innlendir
landsdrottnar hafi kúgaö leiguliöa sínu um of, og
öll alþýöa hafi oröiö þar hart út undan fyrir ofríki
þeirra, sem yfir þeim hafa átt aö ráöa, en Gallizíu-
menn hafa nú hefnt þessa grimmilega á herrafólk-
inu. Aöur er sagt hjer aÖ framan, hver endir hefur