Fjölnir - 01.01.1844, Qupperneq 36

30
og að |)jóðin biði að öllu samtöldu hjer um bil 177,040,875
rdd. tjón við ofdrykkju á hverju ári; og {)ó væri tjón
{)etta lítils virði í samanlmrði við það, er sálin hreppti
við ofdrykkjuna, {)ví {)að væri með öllu ómetandi. 5ó að
allur þorri alþýðu væri svo blindaður af rótgrónum hleypi-
dómum, að margir gæfu þessu engan gaum í fyrstu, voru
þeir þó ekki allfáir, er þegar Ijetu sannfærast, og það
voru einmitt þeir, er mest liðsemd var í, því það voru
vitrustu og beztu mennirnir. Við þetta fjölguðu hófsemd-
arvinir að vísu talsvert, en þó voru þeir enn þá harðla
fáir, í samanhurði við hina, er í móti mæltu. Jeir sáu,
að samheldi var þeim því ómissandi, og hundu nú með
sjer (jelagskap í Boston 1813, og hjetu því hverjir öðrum,
að þeir skyldu eigi að eins sjálfir vera hófsamir i drykk,
heldur skyldu þeir h'ka gjöra allt, er f þeirra valdi stæði,
til að breiða hófsemi og siðgæði út meðal alþýðu, og
þetta efndu þeir lika dyggilega. Margir af þeim, er stofn-
uðu fjelag þetta, hötðu áður sýnt mikla framkvæmd í
stjett sinni, og voru tillögur þeirra mikils metnar, enda
slepptu þeir ekki heldur nokkru tækifæri til að leiða sann-
leikann í ljós. 3?eir söfnuðu dæmum til að sýna herlega,
hve ljótur og svívirðilegur löstur ofilrykkjan væri, og hve
mikið illt af henni hlytist daglega, og ljetu prenta það í
tímaritum, svo að sem flestir læsu það. Prestarnir lýstu
skoriuort Ijótleik ofdrykkjunnar og fegurð hófseminnar í
kenningu sinni, og gengu á undan söfnuðum sínum með
lofsverðu eptirdæmi, sem mest er í varið. Læknarnir gjörðu
sjer rnesta far um, að rýma út villuáliti því um læknis-
krapt „alkóhóls”, sem hinir fyrri læknar höfðu breitt út af
fávizku. En árangurinn af öllum tilraunum þeirra varð
næsta lítill. Að vísu snjerust margir drykkjumenn frá of-
drykkju við fortölur þeirra , en þegar minnst varði, voru
eins margir af þeim, er áður liöfðu drukkið hóflega, orðnir
drykkjumenn í stað hinna, og hófsemdarvinirnir höfðu starfað
hartnær til ónýtis í 13 ár, er þeir sáu, að regla sú, er