Fréttir frá fulltrúaþingi(nu) í Hróarskeldu viðvíkjandi málefnum Íslendinga - 01.01.1843, Blaðsíða 89
89
inni rettast afc byggja á sörau undirstöbu, sern í tilskip.
15da maím. 1834, aS fasteignir einar skuiiheimila kosuíng-
arrett og alfu'ngissetu. AS vísu heflr uefndin drepib á,
aS lausafjártíundin se Iiæfiligri undirstaSa , sakir þess aS
jarSirnar se rángmetnar aS dýrleika og einnegin sakir
þess, a5 hún se áreiöauligri vottur dugnaSar hvers eins
og álits manna á milli, enn hundraSatala fasteignar haus;
en allt um þaS er nefndin gengin úr skugga um, aS lausa-
fjártiundiu verSi eigi gjörS a6 undirstöSu kjörrettarins
og alþíngissetunnar, af því hún se undirorpin sífeldum
umbreytíngum á ári liverju og gætur verSi eigi hafSar á
upphæS Iiennar, og aS lokum brigSi menn aS nauSsynja-
Jausu af hinum dönsku kosningarlögum ef á henni væri
byggt. Seinna er þó komin uppástúnga frá einum enna
islenzku nefndarmanna: eptir henni á kosningarretturinn
eigi aS vera kominn undir fastcign; en í þessari uppá-
stúngu, er einuig mælir fram meS tvöföldum kosningar-
máta, hafa menn ekki fundiS næga ástæfeu til aS víkja
frá frumvarpi nefndarinnar í svo áriSanda málefni. A5
öSru leiti skal rædt verfca urn þetta efni síSar. Alþíngis-
menn, þeir er konúngur kýs, virtist nefndinni ekki
mætti fleiri vera enn 6 og aldrei færri enn 4. I þessu
efni gjörir nefudiu þá athugasemd, aS þaS se einkum
liinir æfcri valdamenn, þegar á allt er litiS, er hæfastir sö
til a& vera alþingismenn, enda þótt Island skorti ekki vitra
menn og hyggna og kunnuga ásigkomulagi landsins. Sakir
þess, aS ekki mætti fyrst um sinn vita fyrir hvernig þjóS-
inni, er hingaStil liefir ekki átt neinn hlut í meSferS
málefna sjálfrar sín, muni takast aS velja ser fulltrúa, þá
þótti nefndinni nauSsyn á aS áskilja konúngi kosnmgarrett,
og meS því ala önn fyrir, aS alþíngib vanti aldrei svo vitra
menn og hyggna, og svo leikna í málastörfum, sem þörf er
á, ef atgjörSir þess eigi aS verSa aífarasælar. Nú hefir kans-
ellíife 1‘nIIizt á allar þessar tillögur, og þareS konúugurinn
einnegin hefir látiS sér þær vel líka, þá er 2ur grein
lagafrumvarpsius samin og löguS eptir þeim; því einu er