Fréttir frá fulltrúaþingi(nu) í Hróarskeldu viðvíkjandi málefnum Íslendinga - 01.01.1843, Blaðsíða 226

226
aldír hingabtil og aldrei rcuin linna meban dagar endast. Mcfc æfesta
fögnubi og djúpustu lotníngu stó5 Sa»a hin norræna á fejoreyju slnni
og gaurcigæfbi slikan vfbbuib, en síðan þreif hún stil sinn cnn forna
og risti með eilifum stofum nafn Kristjáns hins áttunda og |>ctta hið
mikla Jrefevirki hans á spjald faí), cr bera, mun hvorttveggja meðan
heimurinn stendur.
Vér erum f>ví og ab Öllu sannfærtiir um Islendíngar, sem nú erum
hér í bænum og flytjum Ybar Konúngligri Hátign meb djrcpustu lotn-
íngu hib inniligasta |)afefelæti fósturjarðar vorrar meb brefi |>essu fyrir
Jiessa ena sömu sann-feonúngligu gjof; vér erum að öllu sannfærðir
um, segjum vér, ab vér tölum eptir hjarta sérhvers Islendíngs, sem
mentatiur cr og hefir ást á fóslurjoib sinni, Jicgar vér flytjum slifet
cyrindi.
En Jiess Jiyfejumst vér og einníg fullvissir, at fyrst Islendíngum
hcfir nú, fyrir göfuglynda umhyggju ens vitrasta höfðíngja og ágæt-
asta, hlotnazt að fá aljping aptur, er bæði á og mun vefeja jpjóbina til
lifs á ný, o£ endurfæba hana til dáfear og dugnabar, |)á er jafnframt
ósk jpjóðarinnar, að J)ínginu mætti ver&a svo fyrirfeomib J)egar í upp-
hafi, ab |)ab yrfci Öllurn |)eim feoslum búið, og mætti njóta alls |)e5S
frelsis sem mcfe nofeferu móti má við feoma. Vér fáum efefei dulizt
J)ess, að vér óttumst ab hinn mildiligi tilgángur Yðar feonúngligrar
Hátignar hafi vcrið missfeilinn í einstöku atriðum og sumum mjug
merfeiligum, af hendi þeirra sem samið hafa fiið fyrsta frumvarp til
lögmáls |)ess sem i vændurn er urn aljúng á Islandi , og satt er J)að
að margur maður á Islandi er um J)að á sama máli og vér, enda hefir
og lögstjórnarráð Yðar Hátignar viðurkennt, að sumt í frumvarpinu
mundi eigi vera svo viðfeldib Islandi sem óstanda væri, einfeum að
J)ví er feosníngarlÖgin snertir. Og J)areð vér höfum allir brennheita
ást á enni öldruðu hátypptu inóðureyju vorri, hÖfum vér allir safnazt
í góðum hug og mcð föstu jpegnsamligu trausti á viturlcik og mildi
Yfear feonúngligrar Hátignar, til að rannsafea gaumgæfiliga og ráðgast
um hin merfeiligustu atriði í J)essu máli, sem einnig voru tefein til ráða-
gjörbar og breytíngaratfevæfca á enu siðasta Jíingi í Hróarsfecldu.
Vér vogum alls efefei at mæða Yðar feonúngliga Hátign mcð J»v«'
að bera fram öll J)au atriði, smá og stór, sem vér vildum æsfeja að
breytt væri i frumvarpi alj)ingislaganna, og sem rcynslan raundi sýna
að breyta Jiarfj atriði Jiessi eru bæði lítilfjorligri í sjálfum sér enn J)au
sem vér nú berum fram, og J)araðaufei erum vér J)ess fullvissir, að
J)au muni verfca lagfærð á alj)íngi sjálfu.
En J)au atriH sem vér nú flýjum ura til Yðar feonúngligrar náðar,