Fréttir frá fulltrúaþingi(nu) í Hróarskeldu viðvíkjandi málefnum Íslendinga - 01.01.1843, Blaðsíða 97
97
unilirstöðu þeirri, er nefndin hefir byggt á frumvarp sitt,
a& élíta þaÖ nauðsynligt, aS beifcst verfei ýtarligri athug-
unar; en slíkt mundi hafa þau eptirköst, aö tilgángi kon-
úngsins yrði ekki framgengt fyrr enn ab nokkrum árum
lifcnum. HvaÖ því viðvíkur, ab kostnaburinn og umstángiÖ
við prentun nat'naskránna hefir þótt mikils umvarSanda,
þá lielt kausellíib, aS koinast mætti hjá slikum vankvæS-
um ef lítilfjörligar breytíngar yröi gjörfcar á frumvarpi
nefndarinnar, slíkar er kansellíiS liefir uppá stúngiS, og
verður þeirra getiS síðar. þaS hefir þótt óviSurkvæmiIigt,
að kostnaSurinn, er jafnaSarsjóSirnir þó aS Iíkindum verða
aÖ bera og sem þessvegna hlýtur að leggjast á lausafjár-
hundruðin, muni að nokkru leiti þýngja á mönnum þeim,
er fyrirmunuð verður öll hlutdeild í kosníngum og alþíng-
issetu, ef röttur þessi á aS vera bundinn við fasteign, og
var þess getið, að alþíngiS ætti ekki afc eins afc hyggja
fyri þörfum fasteignarmanna og hagsmunurn, lieldur og
miklu fremur afc stufcla til almenníngs gagns, og aS þaS
væri vifcurkvæiniligt, aS allir hjálpuöust til afc standa
kostnaðinn eptir efnum sinum, enda þótt fasteign se fyrir
manna sjónum einhverr hinn áreiðanligasti vottur kosta
þeirra, er þurfa þykir í slikum greinum. þessu verður
að vísu ekki algjörliga komifc til leifcar, en lausafjártíund-
ln mundi þó verSa mælikvar&i sá, er kæmi á jöfnuði að
því leiti sem kostur er á, og ætti hún því einkum að
gánga fyri dýrleika jarðanna. I enum dönsku kaupstöðum
er kostnafcur fulltrúaþínganna ekki goldinn af fasteignum
einum, heldur eptir efimm hvers eius og kjörum; syo
gjalda og margir jarSeigendur, er hvorki hafa kosníngar-
rett ne kjörgengi, sinn liluta til þiughaldsins. J>aS mun
og varla vilja svo tii, aS fasteignarmaður eigi einga lausa-
fjártiund að gjalda, og livaS sem um það er, þá er hún
samt fólgiu í tíund þeirri, er hann geldur af jörðunum,
þvf jarSartíuudin yfirgrípur einnig tíundina af hinum föstu
kvígildum eður innstæÖunni (tilsk. llda maí 1834). AÖ
7