Gefn - 01.01.1873, Qupperneq 1

EDDA.
Sæmundnr fróði. Sæmundar-Edda.
II.
Vér sýndum áður ýms dæmi sem gerðu það líklegt að trú
og sögur þjóðanna varla mundu vera sprottnar upp af sjálfum
sér hjá hverri þjóð, heldur mundu þær allar vera af einni
sameiginlegri rót, hvar svo sem hennar nú væri að leita í
enum allra fyrsta uppruna sínum. Menn hafa raunar staðið
fast á því, að mörgum geti dottið líkt í hug, eins og líka
er satt; en trú þjóðanna og hugmyndasögur þeirra eru svo
líkar um allan heiminn, að vér hljótum að kannast við að
þær sé allar hvor annari skyldar og þar með allar af einum
ættar stofni. það væri raunar lítill vandi að fást við þetta,
ef sér hver þjóð hefði eignast sínar sögur af sjálfri sér, eins
og ýmsir fræðimenn hafa álitið sjálf'sagt, af því þá þurfa
menn ekkert að þekkja frekar, nema kannske líkja líkum
sögum saman af handahófi og hripsa staði úr rithöfundunum
híngað og þángað frá, eins og P. A. Munch og N. M. Pe-
tersen hafa gert; en hitt er meiri vandi og útheimtir mikfu
meiri Iærdóm og h'ugarflug, að sýna upptök trúarinnar og
rás hennar og skyldleika hjá öllum þjóðum. petta hefir
Pinnur Magnússou eiginlega fyrstur gert; en þakklætið fyrir
það varð ekki meira en svo, að sumir hafa sagt að hann
hafi stolið öllu úr Creuzers Symbolik, sem er ósatt; eg hef
lesið Creuzer einmitt til þess að vita hvort þetta væri svo,