Gefn - 01.01.1873, Side 3

Gefn - 01.01.1873, Side 3
3 seinni mönnuna aii kenna, sem fjallað haíi um kviðurnar; eða með öðrum orðum: því er öllu klínt upp á oss íslend- ínga, því það er náttúrlega álitið óhæfa, að »Danir« eða »Norðmenn« hafi getað gert slíkt. Jú, það er allt íslend- íngum að kenna, ef þeir hafa ort allar kviðurnar; þá verða þeir að standa straum af öllu sem þar finnst, hvort það er gott eða illt. f>að stendur eins á hér eins og með sögur- nar: ef enir lærðu menn finna þar eitthvað, sem ekki fellur alveg í þeirra smekk, eða ef sögumeistarinn hvarflar út fyrir efnið o. s. fr., þá á þetta strax að vera »óekta«, »hleypt inn af afskrifurum« og þar fram eptir götunum, án þess þeir geti komið með neina sönnun fytir því. Yfir höfuð er ætíð álitið, að allt hið skáldlega og fagra hljóti endilega að vera æfargamalt, en allt hið lakara nýtt, og það fær þá þann »heiður« að mega heita »íslendskt«; menn ímynda sér að í enni allraelstu fornöld hafi verið sú gullöld, að engum gæti yfir sést, þá hafi allt veríð afbragð; en að svo hafi ekki verið, sést á sögu þeirri sem Snorri hefir geymt: að þeir hljóti skáldfífia lilut setn feugu arnarleiriun (þetta hafa menu líka álitið sem »íslendska smekkleysu« af því sagart er grófyrt, og það getur vel verið að hún sé alíslendsk, og margar aðrar goðasögur geta verið til komnar og lagaðar hjá oss; því skyldi það ekki geta veriðr1 þar sem á Tslandi var mest andlegt líf og fjör í öllum norðurheimi). Mönnurn hefir líka þókt það »ófínt« að goðin hræktu í kerið og sköpuðu þannig Kvási, en það þykir engum »ófínt« að Kristur hrækti í augu ens blinda manns; leirskáldasagan hjá Snorra er af enum »finu Kaupinhafnar kavalérum« álitin að vera »úng«, þaðer: gerð af Islendíngum og þess vegna »smekk- laus«, af því þeir mega hvergi koma nærri fyrir tómri »fegurðartilfinníngu« ; en þegar Grikkir láta ena þrjá guði Seif Hermes og Posídon skapa óríon með þvi þeir rnigu allir í eitt ker, þá er það ekki nefnt — eða þessir lærðu menn hafa ekki þekt það, því þeir þekkja ekki nema það sem þeim er í hag en mótmæla öllu öðru, eins og N. M. 1*
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110

x

Gefn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Gefn
https://timarit.is/publication/93

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.