Fréttir frá Íslandi - 01.01.1879, Qupperneq 51

ÁRFEIU) OG ATVTNNUVEGIR.
51
II. Á r f e r ð o g atvinnuvegir.
Tíðarfar á þessu ári var lengst af hið æskilegasta,
svo að lengi hefir ei jafngott verið. Veturinn var svo blíður
og inndæll, að varla festi snjó á jörð, en á Suðurlandi var
hann nokkuð umhleypingasamur og óstöðugur. Á Norðurlandi
var stöðugri tíð, og svo gott, að sauðir komu varla undir þak-
Má til dæmis taka um veðurblíðuna, að nóvember, desember og
janúar var meðalhiti hjer um bil -r- 0,5° R. í Norður-Ifing-
eyjarsýslu, Jökuldal og Sljettu, og eru þau hlýindi næsta
óvanaleg um þær slóðir. Tún voru örðin algræn og fögur löngu
fyrir sumarmál, og vorið var eptir þessu hið blíðasta og feg-
ursta. Sumarið var heitt, og þurrt og hið æskilegasta til höf-
uðdags. Enn úr höfuðdegi tók að spillast veðurátt og gjörast
óstöðugt og umhleypingasamt, og rigningar að koma á með
köflum. J>ó mátti haustið heita heldur gott, þar til spilltist
algjörlega í október. í miðjum október tók að snjóa á Norður-
Jandi, og rigndi stundum niður í og snjóaði svo ofan á aptur,
svo að jarðir urðu litlar, og varð þá þegar að fara að taka flest-
an pening á gjöf. Óveður og stormar voru allajafna, og gjörðu
víða skaða nokkurn, en þó var aðkvæðamest stórviðri það, er
gjörði af útsuðri 10. dag desembermánaðar, einkurn á Suður-
og Vesturlandi. fað byrjaði kveldið fyrir og hjelzt alla nóttina,
og hafði víða gjört tjón mikið, bæði á húsum og öðru. Bryggj-
ur og skíðgarðar sópuðust á burt úr Hafnarfirði og Beykjavík,
skip og báta tók víða í lopt upp, og sló þeim niður aptur möl-
brotnum ; brotnuðu í veðri þessu eigi færri enn 7 sexæringar
í Minni-Vogum, 6 ferjur á Akranesi og mörg skip á Álptanesi
og víðar. Á Vatnsleysuströnd tók upp þiljubát, sem var í smíð-
um, og bar veðrið hann um 300 faðma yfir grjótgarða og skíð-
garða, svo að liann kom hvergi við, en mölbraut hann síðan,
er niður kom. Heyskaðar urðu nokkrir á Suðurlandi, einkum
fyrir austan fjall, og sama var að segja af Vestfjörðum; þar
höfðu víða hjallar fokið með munum og matvælum og varð ei
eptir af það er sæist. Eigi gjörði veður þetta mikið tjón á
skepnum, því að svo vel vildi tii, að veðrið skall á að nóttu
til, svo að fjenaður var byrgður. Veður þetta varð allmikið á