Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1915, Blaðsíða 47
47
þeirri, sem er hin algengasta Maríu-kveðja og bæn
meðal katólskra (Ave Maria etc.)- í vinstri hendi ber
Gabríel veldissprota og er lilja á efst og kross upp af.
Uppi yfir Maríu, nokkuð vinstra megin við hana, og á
myndinni miðri efst er heilagur andi í fugls- (þ. e. dúfu-)
líki og stafa geislar af honum á höfuð Maríu; þetta er
ef til vill gert með tilliti til Lúk. I., 35. v. Á milli
engilsins og Maríu, nokkuð fyrir aftan þau, stendur á
miðri myndinni, og svo sem í herbergi Maríu, jurtaker
með blómi í; þetta blóm hefir víst upphafiega verið
lilja, sem merkir skírlífi, en hér er blómmyndin ekki
lík lilju. Boðun Maríu var oft sýnd á myndum og er fiest
af þessu sameiginlegt með þeim'). Andlitsmyndirnar á
báðum persónunum eru mjög ógeðslegar. Hér er ekki
lengur um list að ræða, heldur iðnað, eftirmyndun eftir
einhverju gömlu listaverki, máske með mörgum milli-
liðum. En skálin er ekki alls kostar illa smíðuð; scnni-
lega er hún þýzk og frá 16. öld. Ur Selárdalskirkju.
6570. 2a/i Prédikunarstóll með einkennilegri lögun, fimmstiendur,
hurð fyrir, með læsingu, og er sú hliðin 68 sm. að breidd;
á móti eru 2 hliðar með gleiðu horni á milli og verða
þar um 95 sm. á milii hornanna, sem þær svo mynda
við hinar hliðarnar tvær; hver þessara 4 hliða er um
52 sm. að breidd. Hliðarnar eru skrúfaðar saman.
Strikaðir listar eru neðst og efst. Stóllinn er að mestu
ljósblár að utan, en rauðbrúnn að innan; listar efst með
gyllingu (eða »bronzeraðir«) og sömuleiðis umhverfis
spjöldin í hliðunum, en þau eru 1 á hverri og málaðir
á þau guðspjallamennirnir allir og Jesús Kristur; hans
mynd er á spjaldinu í hurðinni. Spjöldin eru að hæð
68,5 sm., br. 22,5 sm. Nöfn guðspjallamannanna eru
fyrir ofan myndir þeirra. Þeir hafa allir bækur, en
ekki einkennisverurnar hjá sjer. Þeir standa allir og
eru svo sem talandi. Allir með líkum búningi, í skó-
siðum kirtli, með skikkju yfir. Myndirnar eru sýnilega
málaðar af vönum og allgóðum málara og eru dável
gerðar. Hver þeirra er máluð svo sem standandi í innskoti
eða hólfi, og á víst að líta svo út, sem útskornar og
málaðar myndir standi í hólfunum. Hæð stólsins er nú
*) Sjá H. Otte, Handbnch d. kirohl. Kunst-Archaol. I, 526—27.