Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1983, Page 38

MeSferi útigangshrossa er sums slaiar ábótavant. Lausaganga í ógirtum högum og
flœkingur á vegum valda víía vanda, einkum ai vetri til. (Ljósm. J.J.).
skaðlausu (4). Þorkell og margir aðrir hestamenn hafa bent
réttilega á, að aukna áherslu beri að leggja á gæði hrossanna.
Með grisjuninni verði stefnt að markvissara úrvali er muni
efla það kynbótastarf, sem margir stóðbændur leggja nú
mikla alúð við.
Að stefna að því að hrossin verði færri, betri og arðmeiri er
fráhvarf frá höfðatöluhégóma til raunverulegs ræktunarbú-
skapar, og er í góðu samræmi við ríkjandi sjónarmið í land-
nýtingarmálum. I landþröngum sveitum er lítið svigrúm til
framleiðslu hrossakjöts, slíkur búskapur á best heima í gras-
gefnum lágsveitum. íslenskar hryssur eru tiltölulega frjósam-
ar að eðlisfari (9), í góðum högum ná folöld og tryppi ágætum
vaxtarhraða (2 & 10), og til að auka arðsemina eru mögu-
leikar á blóðtöku til hormónaframleiðslu þar sem gott
skipulag er á hrossabúskapnum. Nýju háspenntu rafgirðing-
arnar gætu komið víða að gagni við bætta skipulagningu
beitarinnar. Þannig mætti sitthvað telja, sem gæti orðið til að
auka arðsemi hrossabúskapar.
40