Skinfaxi - 01.12.1935, Qupperneq 51

SIÍINFAXI
131
skipulagðri sameiningu. Þegar menn ætla að levsa
þetta þýðingarmikla vandamál í skólunum, verða fyr-
ir þeim allskonar hindranir og örðugleikar, sem ald-
rei verður yfir sligið. Ætli það sé ekki af þvi, að
hinir hagsýnu menn í Bandaríkjunum liafi gert sér
ljósa grein fyrir þessu, að þar er veitt frjáls kennsla,
eins og lýst liefir verið hér að l'ramah, fremur en að
halda húfræðilega framhaldsskóla fyrir unglinga, en
það væri vafalaust mjög vanþakkað?
Menningarstörf J.U. F. koma þó hvergi nærri öll at-
vinnuveginum við. Samhandið vill vinna að því, að
bændastéttin og sveitafólkið standi öðrum stettum
jafnfætis i almennri menningu. Hví skyldi sveitafólk
eiga að dragast aftur úr í þeirri almennu menningar-
framsókn, sem nú er? Áframhaldandi þróun land-
húnaðarins og virðingarsæti hans i samkeppni þeirri,
er nú stendur yfir milli ýmiskonar hagsmuna, velt-
ur ekki aðeins á verklegri getu bænda og jarðyrkju-
manna, heldur einnig og engu síður á persónuleik
þeirra og almennri menntun. Einangrunin í sveit-
unum gerir erfiðara fyrir að afla sér menntunar,
en útilokar það, sem betur fer, ekld. Ef æska sveit-
anna liefir heppilega skipulagðan félagsslcap til þess,
á hún hægra með það en æska borganna, að sam-
einast um verkefni, sem krefjast andlegrar áreynslu,
vegna þeirrar kyrrðar, sem ríkir í strjálbýlinu og
á einstökum sveitaheimilum. Þeir, sem byggja þar og
búa, eiga skilyrði lil að vera hinn hrausti kjarni
þjóðarinnar, ekki aðeins líkamlega, lieldur og and-
lega. Þess vegna höfum vér sett bæði bókina og plóg-
inn i merki vort, að vér viljum rælcta bæði land
vort og sálir vorar.
A. S. þýddi.
9*