Skinfaxi - 01.12.1935, Blaðsíða 45

SKINFAXI
125
liættu, að bæirnir sjúgi i sig æskulýð sveitanna. Rík-
ið sjálft, ríkisstofnanir, félög og einstaklingar hafa
lagt og leggja árlega mikla orku i það, að lialda æsk-
unni kyrri í sveitunum. Æskulýðsstarfsemi þessi fer
mest fram í félögum, þar sem drengir og stúlkur fá
tækifæri til að reka jarðyrkju eða kvikfjárrækt á
eigin spýtur, með eftirliti og leiðsögn sérfræðinga.
Maís- og svínaræktarfélögin í Bandaríkjunum eru nú
þekkt víða um heim, en þau skipta þúsundum, og
í þeim eru unglingar, drengir og stúlkur. Ungling-
arnir fá sjálfir að sýna á stórum sýningum afrakst-
urinn, sem þeir liafa ræklað og framleitt. Dæmt er
um árangurinn og verðlaunum útlilutað, mjög liátíð-
lega og við mikla þátttöku og mikinn áhuga almenn-
ings. Þar í landi kunna menn að meta sjálfstæð verk
verðandi þjóðfélagsþegns, þó að hann sé ungur dreng-
ur. Þar eru slík störf æskunnar talin í fremstu röð
þjóðhollra stari'a.
Félagshreyfing sveitaæskunnar í Bandaríkjunuin
var stofnuð þegar 1898. I henni er árlega liðug hálf
milljón drengja og stúlkna. Yfirstjórn liennar er i
deild úr landbúnaðarráðuneytinu. Þegar eitthvert
ríkjanna gekk inn í lireyfinguna, fékk það 10.000
dollara stofntillag, en síðan árlegt framlag í lilut-
falli við það, sem ríkið lagði sjálft til.
Á nýjári 1928 sendi sjálfur landbúnaðarráðherra
Bandaríkjanna, V. M. Jardine, út þessa nýjársósk:
„Gott nýjár! Gæðin, sem eg óska hverjum sveita-
dreng á nýja árinu, eru þessi:
Starf í skólanum og heima. Hví ekki að heitstrengja
tvennt: Að fá 10% hetri vitnisburð í skólanum en
síðastliðið ár, og að hljóta fyrstu verðlaun i rækl-
unarsamkeppni?
Gaman: leikir og skemmtanir, sem eru þroskandi
fyrir líkama og sál.
Kærleikur til manna og dýra.“