Skinfaxi - 01.12.1935, Qupperneq 56

136
SKINFAXl
tíðkuð — aðeins á fleiri sviðum. Yæri ef til vill með
samningum og samstarfi hægt að lækka eittlivað þann
háa þröskuld, er fjarlægðin og fargjöldin eru nú. Eg
er þess fullviss, að það eru margir hér heima, sem
mjög myndi fýsa að fara til Ameríku, til eins árs
dvalar, eða svo, ef þeir ættu þess kost, til að safna
lífsreynslu og frekari starfsþekkingu, jafnvel þótt það
kostaði þá 1000 kr. eða meira, og svo er sjálfsagt einn-
ig um ýmsa Vestur-íslendinga; en til þess að flana
ekki i neina óvissu, þyrfti livor um sig að eiga vist,
að herju gengið væri, þegar til hins landsins kæmi.
Myndi þessu hezt fyrirkomið þannig, að lil væri
einhverjir fastir, viðurkenndir fulltrúai’, sinn hvorum
megin hafsins, er undirhyggju mannaskiptin, eða rétt-
ara sagt, vistaskiptin, og lilutaðeigendur mættu leita
til og væru leiðbeinendur þeirra á allan liált.
Færi vel á, að Þjóðræknisfélagið vestra benti á og
veldi fulltrúa vestan hafs, sem sjálfsagt væri lieppi-
legt að væru alldreift. En félög þau, sem að heim-
hoði frú Jakohínu Johnson stóðu, tilnefndu eða sæju
fyrir fulltrúunum hér heíma.
Mætti upp af þessu siiretta stórum aukin kynning
og menningarsamhand Vestur- og Austur-Islendinga
til gagns og heilla háðum aðiljum.
Fel eg Skinfaxa að bera þessa tillögu fram til um-
ræðu. Er mér Ijóst, að hún þarf talsverðan undirbún-
ing af þeim félögum, sem hér er hent til, en er áreið-
anlega framkvæmanleg, ef til samstarfs kæmi um
framkvæmd hennar.
Eftirfarandi bréf hefir sambandsstjórn borizt:
Kæra U.M.F. f.
Á Atlantshafi, 16/10. 1935.
Það er líkt og ölduniðurinn úti fyrir endurveki í hug mín-
um hið óviðjafnanlega sumar, sem nú er liðið hjá. — Ég