Tímarit kaupfjelaganna - 01.01.1897, Page 38

Tímarit kaupfjelaganna - 01.01.1897, Page 38
32 hann þá að taka þennan arð ? Mundi það ekki verða sami arðurinn, sem hann tæki þá aptur frá kaupfjelagsmönnum, og færði saman í sína vasa? Og hvað er svo eiginlega unnið með því? Ekkert annað en það, að kaupendurnir, þjóðin, verður að borga þennan skatt, til þess að eiga inn- lenda kaupmannastjett, sem lifir á því að draga til sín arð frá atvinnuvegum alþýðu, og safna honum á fárra manna vald og umráð. Það er að vísu hægt að segja að við það mundu allmargir menn í landinu fá atvinnu. En hvað ríður þjóðinni á því? Hvaða nauðsyn er oss á því að koma upp stjett í landinu, sem ekkert framleiðir, meðan oss vantar svo tilfinnanlega vinnukrapta og fje til hinna framleiðandi atvinnuvega. Það eru ekki ófrjóar atvinnu- greinar handa atvinnulausu fólki, sem oss vantar, heldur vantar oss einmitt fólk til þess að reka hina frjósömu, náttúrlegu atvinnuvegu landsins. Það er til þeirra en ekki frá þeim, sem vjer þurfum að leiða frjóvgandi arð. Þjóð- in verður ekki ríkari við það að taka svo eða svo marga af sínum fáu vinnumönnum og láta þá hafa atvinnu við það starf, sem ekkert framleiðir, t. d. að taka við hlutun- um af einum, og rjetta þá öðrum, þótt þeir hæglega nái saman án þess. Því minna vinnuafl sem gengur til allra slíkra „snúninga" því betra; því hinar virkilegu auðsupp- sprettur, hin náttúrlegu efni og gæði, sem fyrir höndum eru í landinu, vaxa ekki við það nje ávaxtast, heldur dregst einmitt frá þeim fje, og reynslan hefir sýnt, hvað um það verður. Það er ekki hægt nje rjett að banna einstakling- um að flytja af landi brott, en allir vita, að kaupmönn- um — þótt innlendir sjeu — hættir rnjög til þess, er þeir hafa grætt nóg fje, og hvað verður þá um arðinn? Renni hann þar á móti til alþýðu í kaupfjelagi, er engin hætta á, að hann verði fluttur út úr landinu.* *)Manni dettur ósjálfrátt í hug — í sambandi við þetta -- svarið, sein sýsluniaður gaf bóndamun, er kærði, að hnuplað heiði verið frá sjer: „Æ, vert’ ekki’ að því arna; það eru bara vasaskipti; það fer ekki út úr landinu.11
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112

x

Tímarit kaupfjelaganna

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit kaupfjelaganna
https://timarit.is/publication/328

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.