Tímarit kaupfjelaganna - 01.01.1897, Side 38

Tímarit kaupfjelaganna - 01.01.1897, Side 38
32 hann þá að taka þennan arð ? Mundi það ekki verða sami arðurinn, sem hann tæki þá aptur frá kaupfjelagsmönnum, og færði saman í sína vasa? Og hvað er svo eiginlega unnið með því? Ekkert annað en það, að kaupendurnir, þjóðin, verður að borga þennan skatt, til þess að eiga inn- lenda kaupmannastjett, sem lifir á því að draga til sín arð frá atvinnuvegum alþýðu, og safna honum á fárra manna vald og umráð. Það er að vísu hægt að segja að við það mundu allmargir menn í landinu fá atvinnu. En hvað ríður þjóðinni á því? Hvaða nauðsyn er oss á því að koma upp stjett í landinu, sem ekkert framleiðir, meðan oss vantar svo tilfinnanlega vinnukrapta og fje til hinna framleiðandi atvinnuvega. Það eru ekki ófrjóar atvinnu- greinar handa atvinnulausu fólki, sem oss vantar, heldur vantar oss einmitt fólk til þess að reka hina frjósömu, náttúrlegu atvinnuvegu landsins. Það er til þeirra en ekki frá þeim, sem vjer þurfum að leiða frjóvgandi arð. Þjóð- in verður ekki ríkari við það að taka svo eða svo marga af sínum fáu vinnumönnum og láta þá hafa atvinnu við það starf, sem ekkert framleiðir, t. d. að taka við hlutun- um af einum, og rjetta þá öðrum, þótt þeir hæglega nái saman án þess. Því minna vinnuafl sem gengur til allra slíkra „snúninga" því betra; því hinar virkilegu auðsupp- sprettur, hin náttúrlegu efni og gæði, sem fyrir höndum eru í landinu, vaxa ekki við það nje ávaxtast, heldur dregst einmitt frá þeim fje, og reynslan hefir sýnt, hvað um það verður. Það er ekki hægt nje rjett að banna einstakling- um að flytja af landi brott, en allir vita, að kaupmönn- um — þótt innlendir sjeu — hættir rnjög til þess, er þeir hafa grætt nóg fje, og hvað verður þá um arðinn? Renni hann þar á móti til alþýðu í kaupfjelagi, er engin hætta á, að hann verði fluttur út úr landinu.* *)Manni dettur ósjálfrátt í hug — í sambandi við þetta -- svarið, sein sýsluniaður gaf bóndamun, er kærði, að hnuplað heiði verið frá sjer: „Æ, vert’ ekki’ að því arna; það eru bara vasaskipti; það fer ekki út úr landinu.11
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Tímarit kaupfjelaganna

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit kaupfjelaganna
https://timarit.is/publication/328

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.