Andvari - 01.01.1998, Blaðsíða 123

andvari
RÖDD ÚR HÁTALARA - SKILABOÐ í TÓTTARVEGG
121
fyrsta skipti. Á leiðinni út úr húsinu mætir hann konunni sem leigir honum
1 stiganum og hún segir honum að hann hafi fengið bréf:
Ég fór með henni og tók það og opnaði það úti í bílnum og las meðan vélin hitnaði.
Bréfið var frá föður mínum. Það voru engar vondar fréttir að heiman. Hann spurði
hvenær ég mundi koma. Hann sagði gamla konan vildi ég skrifaði oftar. Ég stakk
bréfinu í vasann og ók niður í aðalgötuna. Það var þröng á stæðinu (bls. 32).
Ragnar tekur við boðunum úr sveitinni í sínum nýju heimkynnum, bílnum,
sem er honum í senn atvinnutæki og lífsrými. Hann flytur dreifbýlisveröld-
ina inn í tækniheiminn sem hann er farinn að lifa og hrærast í. Jafnvel þeg-
ar hann fer á sitt fyrsta stefnumót við Gógó (eða Guðríði Faxen) kemur
bíllinn við sögu. Eftir að hafa spjallað saman í stofunni í Faxenshúsinu þar
sem Guðríður býr fara þau út að aka í Buick-bíl hennar og sú frásögn snýst
fyrst og fremst um bflinn, um akstur og aðra bflstjóra. Sjónarhornið er flutt
frá ríkmannlegri íbúð Gógóar og út í bflinn og umferðina, að því sem fyrir
augu ber út um bflgluggana. „Gógó var prýðisbflstjóri“, (bls. 48) segir
Ragnar í viðurkenningarskyni og það kemur í ofanálag að hún er „mjög
viðkunnanleg og sköpulega vaxin“ (bls. 50). Ástarævintýrið er því sviðsett í
senn á yfirráðasvæði konunnar/borgarans, inni í íbúð hennar, og á yfirráða-
svæði karlmannsins/alþýðumannsins sem heldur í tæknina sem eina sviðið
þar sem honum líður eins og heima hjá sér. Það verður Ijóst að tilurð nýrr-
ar sjálfsmyndar þess brottflutta í borginni er ófrávíkjanlega bundin tækn-
inni sem hann starfar við. Því er það mikilvægur hluti af þessari sjálfsmynd-
arsköpun að lesa bréfið að heiman í bílnum. Skilaboðin eru færð á milli
sviða en um leið er sýnt hve mikill munur er á vægi skilaboðanna úr sveit-
inni og skilaboðanna frá rafrænu boðrásunum. Ragnar les bréfið en það
gerir ekki neitt, það grípur ekki inn í hreyfingu hans í rýminu, það knýr
hann ekki áfram og ekki er hægt að flokka það með miðlunarboðum fjöl-
nhðlanna sem murra stöðugt í bakgrunninum og búa til einskonar upplýs-
ingaskel utan um starf leigubflstjórans. Ef skrásetning sögunnar og samfé-
lagsins í gegnum náttúruna var hægvirk, sein og viðkvæm aðferð við að
staðsetja sjálfsveruna í lífsrými sínu þá er skrásetning borgarinnar í gegnum
boðleiðirnar að sama skapi hröð, beinskeytt og skeytingarlaus um viðtak-
endur sína. Boðin eru öllum aðgengileg og til að skilja þau þarf ekki ævi-
langa þjálfun við boðtúlkun; það er nóg að hlýða. Bréfin vísa til vinnu-
heims sveitarinnar, skrásetningarinnar á lífsrýminu í gegnum stokka og
steina en um leið er miðlunarsvið þeirra, textalegt skrásetningarhlutverk
þeirra, bundið Bókinni og hinum órafræna upplýsingaheimi. Þetta verður
ekki hvað síst ljóst þegar Ragnar fær bréf frá móður sinni: