Andvari - 01.01.1950, Blaðsíða 16

12
Jón Guðnason
ANDVARI
færi. Kom þá þegar í ljós, aS hann var einkar næmur á hljómlist,
og framfarir hans urðu brátt það miklar, að hann varð fullfær
um að leika undir með söng.
Vorið 1897 var Pall Eggert fermdur á Breiðabólstað af síra
Eggert. Lók hann, fermingardrengurinn, á hljóðfærið við guðs-
þjónustuna í Breiðabólstaðarkirkju þann dag, og þótti vel tak-
ast. En því er þessa getið, að fágætt mun vera eða öllu heldur
einsdæmi hér á landi, að 14 ára ungmenni gerist organleikari
við fermingu sjálfs sín. Mátti þetta atvik benda til þess, að eigi
myndi svein þann skorta einbeitni og áræði til þess að leysa
önnur torveld viðfangsefni, er hans kynnu að híða í framtiðinni.
V.
Páll Eggert dvaldi á Breiðabólstað í fjögur ár. Var þá enn
ekkert um það ráðið, að hann yrði settur til mcnnta. Er eigi
unnt að segja, hvort úr því hefði orðið, ef eigi hefði sérstök atvik
kornið til. Þetta vor, 1899, fór Páll Eggert snögga ferð til
Reykjavíkur. Þar sýktist hann af lungnahólgu og varð eigi fær
til heimferðar fyrr en síðla í júlí. Var hann þá enn sjúklingur,
því að læknir hafði fundið vott þess, að hann hefði berkla í lung-
um. Það var nú lán hans að eiga að góðu heimili að hverfa á
Breiðabólstað. Þar naut hann hvíldar og nákvæmrar umhyggju
til hausts, hresstist vel og safnaði kröftum að nýju. Lét hann
sér vel lynda, þótt gæta yrði varúðar vegna smithættu. Sá var
og kostur þeirrar tilhögunar, að honum gafst þá betra tóm en
ella til þess að sinna áhugaefnum sínum.
Meðan Páll Eggert beið heilsubótar í Reykjavík framangreint
vor, fékk hann tilsögn í latínu hjá síra Friðrik Friðrikssyni, en í
nokkrum öðrum námsgreinum hjá Bjarna Jónssyni, síðar dóm-
kirkjupresti. Miðað við venjulega námsgetu ungmenna var sá
tími, er Páll Eggert naut þessarar kennslu, allsendis ónógur til
þess að veita mætti nægilegan undirhúning til prófs inn í 1. bekk
hins lærða skóla. Latína var þá höfuðgrein þessa prófs. Áttu