Andvari - 01.01.1950, Blaðsíða 94

90
Barði Guðmundsson
ANDVARI
æsingar honum íyrirsát og veittu honum þau sár, að þeir hugðu,
að draga myndi til dauða. Ilafði Ogmundur „sár óhægleg, en
honum lylgdi heill maður, og iluttust við það heim á Drafla-
staði. Og fór lcona sú til að græða Ögmund, er Alfheiður hét, er
átt hafði Hallur Ásbjarnarson af Fornastöðum. Þorvarður Þor-
geirsson var þá á Víðimýri með Kolbeini Tumasyni. Og er hann
frá þessi tíðindi, þá lét hann söðla sér hest, og reið hann það á
nótt, er hann mátti eigi á dag, unz hann lcorn á Draflastaði, og
hafði hann eigi verið snerri en þá.“
Svo sem gisting Sturlu Þórðarsonar í Ási minnti höfund Ljós-
vetninga sögu á Eið í Ási og sonu hans, virðist Draflastaðareið
Þorvarðs Þórarinssonar og Finnbjarnar Helgasonar minna hann
á heimflutning hins sára Ögmundar og Draflastaðareið Þorvarðs
Þorgeirssonar. En Finnbjörn lá eftir á Draflastöðum, banvænn
af sári því, er hann hlaut í Þveráreyrabardaga. Tilvitnunin um
Veisubragð sýnir ákjósanlega, að Þorvarður Þorgeirsson er höf-
undinum hugstæður, um leið og hann lætur Eyjólf halta, eins
og Þorvarð Þórarinsson, ríða til Draflastaða. Þess má því vænta,
að höfundur hafi notfært sér fleiri atriði í framanskráðri frásögn
af Ögmundi sneis í skáldskap sínum um Friðgerðarmálið. Og
svo er það. Friðgerður er sýnilega látin fara frá Þorvarði á Forna-
stöðum til dvalar á Draflastöðum, sökum þess að Þuríður, barns-
móðir Ögnmndar, virðist vera þangað komin frá Fornastöðum,
svo og kona sú, er stundaði hann í legunni. Friðgerði er þannig
lýst í Ljósvetninga sögu: „Hún var kona væn, ættgóð og slcöru-
leg, sýslumaður mikill“ — en Þuríði í Guðmundar sögu dýra:
„Hún var væn kona og garpur mikill í skapi.“ Ætla má, að nafn
Brands bónda á Draflastöðum hafi beint athygli höfundar að
hinum forna Ljósvetningi, Brandi Gunnsteinssyni, og sé hann
því sérstaklega bendlaður við legorðsmál Friðgerðar. Kynlegt
er það, að um Draflastaðamanninn falla þau orð á Veisu, að
hann hafi „vanda til að glepja lconur." Af líkum toga mun það
spunnið, þegar rætt er um tvo bændur á Draflastöðum í sama