Andvari - 01.01.1950, Qupperneq 32

28
Jón Guðnason
ANDVARI
bálk, mest sagnaþætti og kveðskap eftir handritum í landsbóka-
safni, en einnig nokkurt efni annars staðar að. í „Andvara" rit-
aði hann einnig nokkuð, svo sem um „þjóðmálafundi Islendinga
í Kaupmannahöfn 1843—46“ („Andvari" 1920) og ævisögu Þor-
valds Tboroddsens (1922).
XV.
Þess mátti vænta, er svo mikilvirkur fræðimaður sem dr. Páll
Eggert hafði tekið við stjórn þjóðvinafélagsins, að ritstarfa hans
myndi gæta til muna í útgáfustarfsemi þess, enda brást það eigi.
Þegar er hann bafði gert siðskiptaöldinni þau skil, sem að
framan er greint, tók hann til óspilltra málanna um könnun á
öðru tímabili í sögu íslands, og þá því, scm var hið næsta samtíð
hans. Árangur þessarar könnunar varð hið mikla ritverk hans:
„Jón Sigurðsson", er kom út á vegum þjóðvinafélagsins í firnrn
bindurn 1929—33. Er ritverk þetta um foringjann mikla afar-
rnikið að vöxtum, eins og bindatalan líka segir til, eða rúmlega
2300 bls. alls (8vo). Hafði lengi áður verið um það rætt, að
nauðsyn bæri til að rita ítarlega sögu Forsetans, og þótti eigi
vanzalaust, ef það drægist úr hömlu. Var fyrst fyrirhugað, að
ævisagan kæmi út á aldarafmæli hans, 1911. Hafði deild hins
íslenzka bókmenntafélags í Reykjavik samþykkt á fundi 27.
apríl 1906 að heita verðlaunum fyrir ævisögu Jóns Sigurðssonar,
„er innihaldi ítarlega lýsingu á hinni pólitísku og hinni vís-
indalegu starfsemi hans, og sé að öðm leyti gagngjör lífssaga
hans“. En enginn varð til að rita ævisöguna þá, þó að gefinn væri
til þess fjögurra ára frestur. Voru þá í staðinn gefin út bréf Jóns
Sigurðssonar, mikið safn, J) °g tvöfalt Skírnishefti helgað minn-
ingu hans. Ævisagan beið þess að verða viðfangsefni dr. Páls
Eggerts.
1) Nýtt safn af bréfum Jóns Sigurðssonar var, sem kunnugt er, gefið ut
af menningarsjóði 1933.