Andvari - 01.01.1950, Qupperneq 87

andvari
Stefnt að höfundi Njálu
83
muni lítils virða yðar vilja í héraði ef þér virðið minn vilja
einskis."
Því skal ekki neitað, að á yíirborðinu eru frásagnir þessar
harla ólíkar. En þegar skyggnzt er dýpra, birtast svo mörg lík-
ingaratriði, að tengsli hljóta að vera þeirra á milli. I báðum rit-
um eru frásagnirnar bundnar við bæina Þverá og Möðruvelli.
Þveræingarnir ganga á milli deiluaðila með sáttaboð. Þegar þeir
Þorvarður koma til Þverár á fund Eyjólfs ábóta „þá fagnaði
bann þeim vel.“ Einar á Þverá „fagnar vel bróður sínum,“ er
hann kom þangað. Sáttaumleitanimar virðast vonlausar lrá upp-
bafi, því þykkjur aðila um kjarna deilumálsins eru með öllu
ósamrýmanlegar. Sáttaboðin eru fram borin undir merkilega
óviðurkvæmilegum aðstæðum. Biskup hefir læst sig inni í kirkju
°g vill ekki tala við þá Þorvarð og og tekur ekki kveðju þeirra,
en Guðmundur talar úr bæjardyrum á Möðruvöllum við sátta-
nmleitandann, sem situr á hestbaki og „vildi ekki af baki stíga.
Auðvitað snúast svo viðræðurnar brátt í orðasennur. Við tökurn
ef tir því, að öðrum deiluaðilanum finnst binn ekkert tillit taka
dl orða bans eða vilja og bótar að fara að því fordæmi í sam-
skiptum þeirra. Þá er biskup gengur af fundi á Þverá segir Þor-
gds: „En svo munuð þér til rnega að ætla, að ég muni lítils
''irða yðar vilja í béraði, ef þér virðið minn vilja einskis. Á
sama stað segir Einar við Þóri: „Einn vill liann öllu raða og
einskis vill bann virða orð manna, þegar ef bonum líkar annan
Veg betur. En leita mun ég um sættir með ykkur. En ef það
stoðar ekki, og vill hann einskis virða mín orð, þá mun ég ekki
kirða um hans þokka.“ Á Möðruvöllum segir svo Einar: og
niuntu lítils virða orða mín . . . . Þá ætla ég, að mér sé eigi meiri
Vandi við þig, ef þú vilt eigi minn vilja gera.“ Ábrifin frá Þorgils
sögn leyna sér ekki, þótt vart sé urn beina stælingu að ræða.
L°ks má svo minnast hins dýra vináttuheits bræðranna. Þeir
Lorgils 0g Heinrekur biskup höfðu áður bundizt vináttuböndum
°g beitið bvor öðrum stuðningi. Þess minnist Þorgils á Þverá,