Menntamál - 01.04.1967, Síða 66

60
MENNTAMÁL
greinum, svo sem lestri, er um að ræða 15—20% íræðslu-
skyldra barna, sem þarfnast sérstakrar athygli og aðgerða,
vegna þess að þau eru frábrugðin því venjulega. Ennfrem-
ur hef ég viljað sýna fjölbreytni þessa hóps, og þar með,
að ekki kemur nein ein ráðstöfun að liði, heldur verða
þær að vera margvíslegar.
Stærð þessara vandamála sýnist mér hafa viss áhrif á sjón-
armið okkar varðandi kennaramenntun. Þetta veldur því
að mennta þarf allmarga sérkennara, og einnig þurfa hin-
ir almennu kennarar að vita nokkur skil á þessum málum,
því að það kemur í þeirra hlut að finna hina afbrigðilegu
nemendur, hlutast til um að þeir séu athugaðir sem skyldi
og í mörgum tilfellum kenna þeim.
Þau 15—20% nemenda, sem eru afbrigðilegir og stunda
eins og aðrir nám í 8 ár samkvæmt fræðsluskyldu, er ekki
lítill hluti hinna verðandi þegna þjóðfélagsins og þess
vinnuafls, sem til boða stendur næsta mannsaldur. Það
er því ekkert óverulegt hlutverk að búa þennan hóp manna
undir lífið. Því aðeins að það sé gert í samræmi við sér-
kenni þeirra verða þetta vel starfhæfir og nýtir einstak-
lingar.
Skólakerlið verður því að ráða yfir möguleikum til að
athuga afbrigðilegu nemendurna til hlítar og láta þeim í té
viðeigandi fræðslu. Það hefur að mínu viti nokkra hagræna
þýðingu og getur verið góð fjárfesting að verja fé í þetta.
Ég held þó, að kostnaður við sérkennslumálin þurfi ekki
að vera mikill fram yfir það, sem nú er, en þó einhver. Líta
verður á, að hér er fyrst og fremst um að ræða skipulags-
breytingu og eins konar hagræðingu á vinnubrögðum, sem
eykur ekki alltaf þá vinnu, sem lögð er í fræðsluna, en
krefst nokkuð aukinnar þekkingar kennara, meiri árvekni
þeirra og skipulagðra og fyrirfram hugsaðra vinnubragða.
Það er skylda fræðslukerfisins við nemendur, sem skyld-
aðir eru til að vinna eftir forsögn þess í 8 ár, að koma í
framkvæmd þeirri skipulagsbreytingu, sem nauðsynleg er til