Menntamál - 01.04.1967, Qupperneq 97

MENNTAMAL
91
Rétt er að benda á, að menntunarskilyrði fyrir bændur
1960 eru gjörólík því, sem þau voru um 1800. Og víst er
það, að bændurnir 10, sem vinna að landbúnaði í stað þeirra
80, sem áður voru, verða að fá miklu meiri almenna og fag-
lega menntun, en bændur hafa fengið til þessa. Þeir verða
ekki aðeins að fá þjálfun í starlinu og hafa vit tilbúnum
áburði, heldur verða þeir einnig að vera vel að sér í búnað-
arhagfræði. Áður en þeir hefja búfræðinám, verða þeir að
minnsta kosti að hafa almenna menntun sem svarar gagn-
fræðaprófi. Faglærðir verkamenn þurfa, auk sérmenntunar
sinnar, að öðlast þekkingu í þjóðfélagsfræðum, til þess að
kunna að meta stöðu sína í stórrekstrinum og vera hlut-
gengir í lýðræðisþjóðfélagi. I þriðja flokknum eru m. a. að
verulegu leyti störf, sem krefjast háskólamenntunar og mun
þörfin fyrir þau tvöfaldast eða jrrefaldast á þessari vísinda-
og tækniöld.
Skólakerfið verður að laga sig eftir þessari þróun, senr
fyrirsjáanleg er. Fyrsta krafa til skólanna, ef þeir eiga að vera
við hæfi framtíðarinnar, er sú, að allt ungt fólk fái lengri
námstíma en verið hefur. 10 ára skólaskylda er nauðsynleg
fyrir framtíðarþjóðfélagið af margs konar ástæðum. Enn
fremur er endurskipulagning á framhaldsskólakerfinu nauð-
synleg.
Á 19. öld var komið á fót í Þýzkalandi menntaskólum,
sem aðeins fáir útvaldir áttu aðgang að. Nú á dögum verða
allir að eiga kost jæssa menntastigs í samræmi við kjörorðið
„secondary education for all“ (framhaldsmenntun fyrir alla).
í stað þessara „úrvals“-skóla eiga að koma skólar, sem efla
alla hæfileika nemendanna.
Þriðja krafan er, að námsskrár skólanna vei'ði samdar á
annan veg og við hæfi framtíðarinnar. Stærðfræði og nátt-
úruvísindi mega ekki vera olnbogabörn í skóla þess fram-
tíðarheims, sem grundvallast á vísindum og tækni. Það má
heldur ekki við það una, að nemendurnir fái fyrst í lok
námstímans rétt aðeins málamyndafræðslu um efnahags- og